Opinia na temat książki Dziennik kata

Przyjrzyjcie się tej poczciwej twarzy na okładce książki. To John Ellie - mężczyzna który przez niemal ćwierć wieku był katem Wielkiej Brytanii. W latach 1901 - 1923 wykonał ponad 200 egzekucji. Nie wyglada na takiego człowieka, prawda?

Cała książka to zbiór luźnych opowieści i wspomnień tego człowieka. Czytając tę książkę nie ma się właściwie poczucia że jest to literatura faktu. Kolejne egzekucje opisywane są często bez emocji, z dużą ilością detali technicznych jak długość spadu, czy waga i wzrost skazanego. Jest to książka zupełnie odmienna od „Spowiedzi polskiego kata”, który niewiele chciał na temat egzekucji mówić, nie zdradzał szczegółów. Tutaj natomiast czytelnik wtajemniczony jest w szczegółowy tej pracy a także informacje z poszczególnych procesów, często znanych z historii Wielkiej Brytanii. Zadziwiające że ten fryzjer z zawodu zapamiętał aż tyle detali i tak chętnie o nich opowiedział. O ile w pierwszej książce z serii Rozmowy z katem miało się ogrom refleksji podczas czytania, tak tutaj odbiera się te wszystki historie jak fabularyzowane wycinki z kroniki kryminalnej. W związku z tym tymbardziej zadziwia smutny i nieoczekiwanyi koniec jaki spotkał tego mężczyznę.

Myślę że pozycja ta spodoba się miłośnikom literatury faktu ale też historii - można z niej wyciągnąć wiele informacji dotyczących kryminalistyki, a nawet życia w tamtych czasach w Wielkiej Brytanii. Czekam już na kolejną książkę z serii opisującą również kata z wysp brytyjskich, jednego z poprzedników Ellisa - Jamesa Berry.