Dziewczyna, która skoczyła do morza

🌊Dziewczyna, która skoczyła do morza to książka opowiadająca historię Miny, która dla swoich najbliższych i rodzinnej wioski poświęca samą siebie. Co roku dokonywana jest ofiara dla Boga Morza. Wybierana jest najpiękniejsza dziewczyna w wiosce, której zadaniem jest przekonanie władcy głębin do zapanowania nad żywiołem niszczącym ich ziemię. Shim Cheong powinna zostać poświęcona, jednak jej miejsce zajmuje Mina, co poszło nie tak?

🌊Nie potrafię tej historii traktować jak zwykłą fantastyczną opowieść. Jest w niej coś baśniowego! Czytając ją z łatwością można sobie wyobrazić, sytuację w której ktoś czyta nam bajkę♥️

🌊Książka jest krótka, przez co większość wątków dzieje się w niej naprawdę szybko. Chociaż myślę, że tak właśnie z baśniami jest. Nie dostajemy na tacy każdego drobnego detalu. Także gdzie w każdej innej książce drażniły by mnie zbyt szybko przeprowadzone wątki to tutaj mi to kompletnie nie przeszkadzało. Głównie chodzi mi tu o wątek miłosny, który zadział się bardzo szybko.

🌊Jest to również jedyna książka jaką czytałam w trakcie której przerywałam lekturę, aby z czystej ciekawości sprawdzić prawdziwość niektórych wątków, a w szczególności mitologię jaka została w niej zawarta. Także cieszę się, że książka zmotywowała mnie do poznania czegoś nowego!

🌊Historia pełna ciekawych postaci, interesującego świata, poświęcenia i miłości, myślę że warto ją przeczytać.

Dziewczyna, która skoczyła do morza jest powieścią na jeden wieczór która niesie ze sobą wiele nauki ale i niesamowity świat spowity tajemnicą i magią.

Początek książki jest bardzo nierówny i trochę zniechęca do czytania. Zostajemy rzuceni w sam środek zdarzeń, a później wcale nie jest lepiej. Mam wrażenie jakby coś zostało pominięte i tylko ja tego nie zrozumiałam.

Wraz z rozwojem wydarzeń jest nieco lepiej i można poczuć historię całą sobą. Zapierające dech w piersi krajobrazy i życie po śmierci, a także sposób myślenia poszczególnych postaci sprawia wrażenie że jeszcze bardziej chcemy poznać świat. Relacja głównych bohaterów jest zawiła ale to tylko pomaga całej historii.

Wielu rzeczy można się domyślić jeśli jesteście fanami mangi bądź anime. Raczej nie znajdziecie tu żadnych czarnych charakterów a bardziej sama historia pomoże Wam dostrzec różnice i sposoby radzenia sobie w niektórych sytuacjach.

Ta książka posiada kilka morałów a jej piękno można dostrzec jedynie o przeczytaniu. Choć nie jest bez wad, cieszę się że mogłam ją przeczytać. Niektóre baśnie przypominają nasze i mam wrażenie, że już gdzieś je słyszałam. Książka idealna na zastój czytelniczy ale i poznania innej kultury oraz oderwania się od rzeczywistości.

Polecam~

Rok w rok Bogu Morza oddaje się w ofierze jedną z najpiękniejszych mieszkanek wioski, w nadziei, że niszczycielskie sztormy ustaną. Być może Shim Cheong okaże się w końcu tą, która uspokoi bóstwo? Jest ona jednak wybranką Joona, który w noc ofiarowania podąża za ukochaną, wiedząc, że może przypłacić to życiem. Na łodzi jest ktoś jeszcze — Mina, siostra Joona, która pragnąc go ocalić, rzuca się w mroczną morską otchłań.

Nieczęsto sięgam po fantasy, ale kiedy już sięgnę, okazuje się, że historia trafia wprost do mojego serca i pozostawia mnie z książkowym kacem po zakończeniu lektury. Piękna, symboliczna, wciągająca i bez reszty chwytająca za serce! Mina i Shin totalnie zawrócili mi w głowie. Książka liczy sobie niespełna 300 stron, a więc mamy niewiele przestrzeni, by naprawdę dobrze rozkręcić tę historię. Autorce udało się to znakomicie! Choć dzieje się dużo, raczej nie miałam poczucia, że fabuła leci na łeb na szyję. Pod uwagę należy wziąć też fakt, że sama bohaterka nie ma za wiele czasu na załatwienie pewnych spraw. Świetnie zbudowane główne postaci — Mina i Shin, choć i ci drugoplanowi bohaterowie zyskali moją ogromną sympatię. Powieść opiera się na legendzie o czerwonej nici przeznaczenia. To symbol, który mnie całkowicie zauroczył i sprawił, że zaczęłam patrzeć na pewne relacje z zupełnie innej perspektywy. Historia ma piękne zakończenie, choć nie brakuje tam sytuacji przyprawiających o palpitację serca. Żałuję, że była tak krótka. Spędziłam z nią cudowny ...

Część moliki w piątek 🥰 mamy w końcu weekend 😜 a ja dziś przychodzę do was z uroczą książką i trudnym pytaniem 😜Wierzycie w baśnie, legendy ? Że kryją w sobie prawdę, potrafią nas uczyć i pomóc zrozumieć co czujemy ? Że są jak drogowskazy w naszym życiu pokazując gdzie zmierzamy ?

"Dziewczyna, która skoczyła do morza" @axieoh skradła moje serce przez miłość która biła z każdej jej strony. Tej do rodziny, bliskich, rzek, słońca, wiatru i tego wszystkiego co otaczało naszą bohaterkę, która postanawia się poświęcić i oddać w ręce Króla Morza by ocalić ukochaną brata. Mina trafia do Królestwa Duchów gdzie próbuje zdjąć klątwę z pogrążonego we śnie władcy i uratować swoją wioskę. Nie ma dużo czasu a wrogowie czyhają wszędzie próbując zakończyć jej życie. Na swojej drodze spotyka przyjaciół którzy zawsze są gotowi jej pomóc jak i trzech mężczyzn którym musi zaufać by przeżyć.

Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw i tego jak losy bohaterów się potoczą i choć książka ma w sobie sporo opisów to dałam się jej porwać. To w jaki sposób autorka operuje słowem , to jaki świat stworzyła pozwoliło mi się na te 3 godziny lektury przenieść do niego , poznać i pokochać. Razem z Miną dokonywałam wyborów które czasem były lekkomyślne, odważne a czasem łamały mi serce. Jednak od początku do końca ta historia miała w sobie magię która nie pozwoliła mi się od niej oderwać nawet wtedy gdy smutek Miny rozrywał mi serce a łzy zbierające się oczach nie pozwalały czytać.

...

Bardzo fajna i wciągająca historia. Niektórych wątków można się domyślić. Okładka również na plus. Jedynym minusem jest nieidealne tłumaczenie.

"Dziewczyna, która skoczyła do morza" to przyjemna, krótka opowieść o dzielnej Minie, która zrobi wszystko aby uratować swój dom rodzinny. To wszystko okraszone wierzeniami koreańskimi - ich bóstwami, które tu wydają się bardzo ludzkie. Niestety od początku znałam zakończenie, co trochę zepsuło mi radość czytania - domyśliłam się go szybko. Na dodatek nasza bohaterka - podobno tak bardzo kocha swoją rodzinę i za nią tęskni, a tak naprawdę wcale tego nie okazuje (no może poza babcią). No i poboczne postaci są jakieś takie papierowe - chyba tylko po to żeby były (dobrze byłoby rozwinąć ich historię). Tak czy inaczej - czytało mi się ją bardzo dobrze. Przyjemna luźna historia na wakacje.