Dziewczyna z Berlina

Rok 1936 Liesel wiedzie dostatnie i bezpieczne życie w Berlinie ciesząc się licznymi przywilejami dzięki pracy jej ojca dla IG Farben. Ten chcąc zyskać w oczach otoczenia Hitlera traci w oczach najbliższych. Liesel dostrzegając brutalne i bezwzględne rządy nazistów nie może się pogodzić z tym co się dzieje narażając tym samym bezpieczeństwo własne ale i rodziny. W 1946 we Frankfurcie amerykański kapitan Sam Houghton, przyjeżdża do Niemiec, by odnaleźć prominentnych nazistów i doprowadzić do ich procesów. Jako tłumaczkę zatrudnia Annę, która wydaje się być niezwykle tajemnicza.

„Dziewczyna z Berlina” to niezwykle poruszająca historia o nadziei, trudnych wyborach, ludzkich dramatach, odwadze i strachu. Nie znajdziecie tu wartkiej akcji czy wielkiej miłości ale mimo tego trudno się od niej oderwać. Widzimy różne odcienie strachu czy bezradności w obliczu sytuacji w jakiej się znaleźli. A umiejscawiając bohaterów w samym środku wojennego piekła autorka obarcza ich wyrzutami sumienia, zmusza do refleksji, dylematów czy rozterek. Niejednokrotnie jesteśmy świadkami, iż nic nie jest czarno białe, pozory potrafią mylić, a nasze na pierwszy rzut oka nieistotne decyzje mogą wpływać na innych. Mimo, iż nie jest to łatwa historia to lekkie pióro autorki sprawia, iż pochłania się ją błyskawicznie. To niewątpliwie poruszająca powieść po którą warto sięgnąć.

Początkowo ciężko było mi się przyzwyczaić do stylu autorki,ale potem czytałam rozdział za rozdziałem. Lubię takie książki gdzie można poznać świat widziany oczami zwykłych Niemców. Tutaj akcja toczy się dwutorowo. Poznajemy młodziutką Liesel,która ma dość nazistowskiej rzeczywistości i amerykańskiego kapitana Sama Houghton. Wiele bólu i cierpienia wyłania się z kart tej powieści. Zakończenie mnie zaskoczyło. Jest wzruszające i piękne. Takie książki cenię i takich poszukuje. Polecam tym, których interesuje spojrzenie na wojnę z perspektywy zwykłych Niemców.

Jeśli często do mnie zaglądacie to na pewno wiecie, że zdecydowanie przeważa u mnie literatura rodzima, niemniej jednak bywa też i tak, że raz na jakiś czas czytam coś zagranicznego. Tak właśnie było pod koniec maja kiedy to przeczytałam „Dziewczynę z Berlina” autorstwa Kate Hewitt.

Akcja książki toczy się dwutorowo. Jedna perspektywa to Niemcy w latach wojennych i opowieść Liesel Scholz, która dzięki pozycji swego ojca ma szansę wieść spokojne życie pomimo otaczającej ją oraz jej rodzinę rzeczywistości. Dzieje się tak jednak do czasu, gdyż z jego biegiem dziewczynie stopniowo otwierają się oczy na to, co tak naprawdę robi jej ojciec, w jakich kręgach się obraca i z czym to wszystko się wiąże.

Druga oś to natomiast rok 1946 i później, gdy amerykański kapitan, Sam Houghton trafia do Frankfurtu, gdzie jego zadaniem jest doprowadzenie do tego, aby sprawiedliwości stało się za dość, a „wybitni” naziści w końcu odpowiedzieli za swoje czyny.

W związku z powyższym krzyżują się drogi kpt. Sama i tajemniczej Anny Vogel, Niemki, która zostaje zatrudniona jako jego tłumaczka i pomocnica. Kobieta praktycznie nie mówi o sobie, lecz bardzo sumiennie wykonuje swoje obowiązki. Coraz bardziej intryguje ona samotnego kapitana, tym bardziej, że Sam ewidentnie wyczuwa się, iż kobieta nosi w sobie jakąś tajemnicę…

Kim tak naprawdę jest ta skryta kobieta i jaki sekret dźwiga na swoich barkach? Czy kapitanowi Houghtonowi uda się rozwikłać tę tajemnicę? – Na ...

,, Chciałam być wolna - wyznała cicho Rosa - Nawet jeśli tylko przez kilka minut. To może być wszystko, co mi pozostało. "
Uwielbiam książki, w których akcja toczy się w realiach II wojny światowej. Te historie mają w sobie jakiś nieopisany klimat, który magicznie mnie przyciąga. A w obliczu wydarzeń, z jakimi światu przyszło się teraz mierzyć, trafiają do mnie jeszcze bardziej.

,, Dziewczyna z Berlina " to powieść, której fabuła osadzona jest w dwóch ramach czasowych. Pierwsza to rok 1936, kiedy mieszkająca w Berlinie Liese Scholz wiedzie pełne przywilejów i bezpieczne zycie. Przypadkiem spotyka Rosę, córkę ich żydowskiej gosposi i już wie, że zasady nazistowskiego rządu nie są takie idealne, jakimi je widziała. Są brutalne. Postanawia więc pomóc Rosie.
Druga rama czasowa to rok 1946, kiedy młody amerykański kapitan przyjeżdża do Niemiec, by odnaleźć nazistów i doprowadzić do ich procesów. W miarę wcześnie domyśliłam się, co te dwa wątki połączyło, ale moja ciekawość, co do rozwoju dalszych wydarzeń, nie zmalała.

Ta książka to opowieść o miłości i wojnie, o wyborze między tym, co słuszne, a tym, co może narazić bliskich na niebezpieczeństwo. To podążanie za głosem własnego sumienia, nawet jeśli grozi to ryzykiem. W końcu to świetnie ukazany obraz narodu niemieckiego. Ciekawym doświadczeniem było oglądać powojenny Berlin oczami Amerykanina. Autorka skupiła się w dużej mierze na przedstawieniu nazistowskiego systemu, jego zależności i powiązań. C...

"Dziewczyna z Berlina" to opowieść o dziewczynie, która sprzeciwiała się nazistowskim rządom. W tej powieści możemy "podglądnąć" sytuację w wojennych i powojennych czasach z perspektywy niemieckiej rodziny. Czy będąc w bliskich kontaktach z Hitlerem żyli jak pączki w maśle?

Akcja całej powieści toczy się dwutorowo: w czasach II wojny światowej i bezpośrednio po niej.

W latach 30-tych XX wieku Liesel mieszka wraz z rodziną w pięknym domu, w Berlinie. Jej ojciec, chemik, ze względu na wykształcenie, obraca się wśród towarzyszy samego Hitlera. Zarówno on, jak i jego rodzina posiadał wiele przywilejów, jednak nie zawsze żyją w zgodzie z nazistowskimi przekonaniami, zwłaszcza Liesel oraz jej matka Ilse. Z wiadomych względów nie mogą wyrażać głośno swojej dezaprobaty do rządów Hitlera. Swój przekór przekładają na pomoc Żydom, zwłaszcza byłej gosposi i jej córki. W ten sposób świadomie narażają całą rodzinę Scholzów na niebezpieczeństwo.

W roku 1946 do Frankfurtu przyjeżdża amerykański kapitan, Sam Houston. Jego zadaniem jest odnalezienie niemieckich nazistów i doprowadzenie zbrodniarzy wojennych do procesu. Do pomocy zatrudnia Niemkę, Annę Vogel. Sam zakochuje się w niej, jednak czuje, że Anna kryje w sobie tajemnicę i przy przyjęciu do pracy oszukała go. Jaka jest prawda i czy wyjdzie ona na jaw?

Powieści wojenne zawsze wydobywają ze mnie wiele emocji. Nie da się wobec takich historii przejść oboj...

Zazwyczaj powieści wojenne przypadają mi do gustu. I chyba te zagraniczne, mówiące o wojnie w innym państwie niż Polska, nawet bardziej do mnie trafiają. Dają nam szerszy obraz sytuacji, więcej innych ludzkich doświadczeń, niż standardowe opowieści z lekcji historii. I tak było w tym wypadku.

"Dziewczyna z Berlina" to powieść, która pokazuje Niemców z innej strony. I tych, którzy popierali Hitlera, ale i tych, którzy walczyli z bestialstwem swoich rodaków. To historia która zmusza do refleksji, daje temat do rozmyślań i zostaje w człowieku na dłużej. Pokazuje człowieczeństwo, wzrusza, epatuje emocjami i sprawia, że nie możemy jej odłożyć. Chociaż nie jest to lekka powieść, bo wydarzenia w niej opisane nie należą do tych przyjemnych, to czytanie jej sprawiło mi wiele satysfakcji. Autorka świetnie pokazała skalę problemu, zagrała na uczuciach, ale bez zbędnego patosu. Fabuła jest przemyślana, logiczna, a wydarzenia są realne, co nie zawsze zdarza się w książkach tego typu.

Ta książka na pewno przypadnie do gustu osobom, które nie stronią od powieści mówiących o wojennej rzeczywistości okraszonej elementami obyczaju. Mocna, pokazująca inne spojrzenie na historię, którą znamy.

Są takie książki, które poruszają czytelnika całą gamą emocji, z jakich są zbudowane, wciągają, wzbudzają zainteresowanie, a przy tym nie są szybkie, gwałtowne czy przytłaczające. I do takich właśnie pozycji należy opowieść o Liesel, którą snuje Kate Hewitt, autorka "Dziewczyny z Berlina".

Nie jest to powieść łatwa, nie nadaje się na odstresowanie, to raczej historia wojenna o ludziach, o ich trudnych wyborach, dramatycznych przejściach i ogólnie o piekle wojny, które dotyka wszystkich. Nie znajdziemy tu makabrycznych opisów, ale nie ma też wybielania wydarzeń - pomiędzy wierszami wybija to zło, ludzkie tragedie, sytuacje trudne moralnie. Całość jest potraktowana z szacunkiem, opisana przystępnie, z pewnym dystansem, ale zarazem z ciekawej perspektywy. Dzięki temu książkę czyta się szybko, z zainteresowaniem, opowieść wzbudza emocje i pozostaje z czytelnikiem na dłużej.
Polecam!

Ostatnio wydawnictwo Filia dostarczyła mi trochę książek o tematyce II wojny światowej, przeczytałam na ten temat wiele ale pierwszy raz taką historię.
Wojna widziana oczami młodej nastolatki Liesel, na jej oczach rodziła się potęga Hitlera, razem z ojcem wyśmiewała tego małego człowieka. Niestety wraz z przygotowaniami do wojny, jej ojciec stał się zagorzałym nazistą, żyjącym u boku samych wysoko postawionych ludzi. Lisel razem z matką nie mogą mu tego wybaczyć, nie potrafią już kochać tego człowieka, który dzięki swoim wynalazkom i byciu chemikiem pomaga w mordowaniu ludzi z czym one się nie zgadzają. Żyd jest dla nich człowiekiem jak każdy inny, nie ma dla nich podziału na rasę czy pochodzenie.

To nie wszystko, ta historia to dwie przestrzenie czasowe. Druga to rok 1946, tuż po wojnie Amerykanie próbują znaleźć i ukarać zbrodniarzy wojennych. Do Niemiec, przyjeżdża Sam, ma szukać naukowców pomagających Hitlerowi. Do pomocy, jako sekretarkę dostaje młodą dziewczynę Annę. Kobieta angażuje się w pracę całą sobą, tak jakby miała w tym swój ukryty cel. Tym jakie pobudki nią kierowały polecam dowiedzieć się z książki, ja byłam zaskoczona podejściem dziewczyny.

Historia od drugiej story, widziana oczami młodej Niemki. Nie popierała tego co się dzieje, ale wiedziała że nie ma jak się temu przeciwstawić, starała się angażować, ale ciężko zrobić coś, gdy mieszka się w domu nazisty. Bywała z ojcem na przyjęciach, gdzie zbierała się cała nazistowska śmietank...

Poznajcie dziewczynę z Berlina - Lisel, która żyje w luksusach, dzięki swojemu ojcu, pracującemu dla Hitlera i nazistów. Młoda dziewczyna ma "przyjemność" brania udziału w świętach narodowych w trakcie których Niemcy mogą okazywać swoją wyższość, jednak czy Lisel i jej ojciec naprawdę uważają się za lepszych?
Poznajcie również Sama Houghtona - Amerykanina, który przyjeżdża do Niemiec po wojnie, by skazać nazistów za zbrodnie, które popełnili. Okazuje się to trudniejsze, niż mu się wydawało ze względu na barierę językową, która staje przed nim w trakcie przeglądania dokumentów...
I poznajcie Rosę, która cóż... Marzy o jednym - być wolną, choć przez chwilę, bo wie, że to może być ostatnia rzecz jaka jej pozostała

Intrygująca historia ugryziona z innej strony, ponieważ tym razem przyglądamy się nazistom, którzy często manipulowali rodzinami i dziećmi zamykając ich w bańce bezpieczeństwa myśląc, że złe nigdy ich nie dotknie. Możemy przyjrzeć się układom, które funkcjonowały w otoczeniu samego Hitlera, a także temu, jak po wojnie Amerykanie starali się osądzić wszystkich zbrodniarzy niemieckich. Czy jednak tylko nazistów moglibyśmy określić jako zbrodniarzy? Oj nie.. i myślę, że Ci co znają historię, mogą domyśleć się, kogo moglibyśmy również określić tym mianem (ten fragment dotknął mnie w książce chyba najbardziej)

Czytajcie i zakochujcie się w historii Lisel, która walczyła z określaniem jej jako "lepszej" bo za taką się nie uważała. Odkryjcie jej...

Książka ta opowiada o Lisel, niemieckiej nastolatce, której życie przed wojną, ale i w jej trakcie było pełne przywilejów. Dziewczyna żyje w bańce bezpieczeństwa, dzięki pracy jej ojca, jednak dość brutalnie przekona się, że nie każdy ma możliwość spokojnie położyć się spać.

Kiedy po wojnie amerykański kapitan Sam Houghton przybywa do Niemiec, aby postawić w stan oskarżenia nazistów, zatrudni tłumaczkę Annę, która z czasem będzie stawała się mu coraz bliższa, jednak ma ona swoje sekrety. Czy Sam dowie się, co Anna przeżyła podczas wojny?

Historia tej książki prowadzona jest dwutorowo, poznajemy Lisel oraz jej rodzinę, której życie przed wojną jest bardzo dobre i bezpieczne. Jednocześnie widzimy jak Niemcy wyglądały po wojnie, kiedy dociera tam Sam i poznajemy skutki do jakich ona doprowadziła.

Perspektywa Lisel pokazuje nam, w jaki sposób Niemcy zbliżali się do wojny, jak rosły nastroje w kraju oraz powstawał podział rasowy. Zobaczymy tu również, jak mocno niemieckie dzieci były indoktrynowane i jak ślepo wierzyły w to, co mówią im w szkole.

Jest to historia, która porusza, ukazując nam inną perspektywę wojny. Znajdziemy tu całą gamę emocji, walkę o siebie i innych, rozdarcie między tym co słuszne, a strachem. Nie brakuje tu również wątku romantycznego, który jest idealnie wpisany w tę historie, nie dominuje, jest raczej subtelny, a jednak daje nadzieję. Książka ta była dla mnie nieodkładalna, wciąga od pi...