Dziewczyny, którymi byłam

Myśleliście kiedyś o tym, by zmienić imię i nazwisko, po czym zniknąć?
Zostawić swoją przeszłość i zacząć nowe życie?

ℛ𝑒𝒷𝑒𝒸𝒸𝒶, 𝒮𝒶𝓂𝒶𝓃𝓉𝒽𝒶, ℋ𝒶𝓁𝑒𝓎, 𝒦𝒶𝓉𝒾𝑒, 𝒜𝓈𝒽𝓁𝑒𝓎 — 𝒹𝓏𝒾𝑒𝓌𝒸𝓏𝓎𝓃𝓎, 𝓀𝓉𝑜𝓇𝓎𝓂𝒾 𝒷𝓎𝓁𝒶𝓂.

Nora wraz ze swoją dziewczyna Iris oraz byłym chłopakiem Wesem wybierają się do banku wpłacić pieniądze z akcji charytatywnej.
Jednak nie będzie to prosta sprawa, gdyż trafiają w sam środek napadu na bank i cała trójka zostaje zakładnikami.
Sytuacja od początku wygląda nieciekawie, gdyż napastników jest dwóch i są dobrze uzbrojeni, ale rabusie nie przewidzieli jednego.
Nie przewidzieli tego, że Nora nie jest zwykłą nastolatką.
Nora jest córką zawodowej oszustki i naciągaczki, która nauczyła swoją córkę jak oszukiwać i omamiać innych, by dostać to, czego chce.

Czy tożsamość innych dziewczyn pomoże Norze?
Czy uda jej się ocalić siebie i bliskich?

Kochani cóż to była za książka!
W tym roku mam jakieś ogromne szczęście, ale trafiam na razie na same perełki!
Książkę zakupiłam na targach książki, po wysłuchaniu jak Pani ze stoiska opowiadała o niej innym zainteresowanym…
Żałuje, że nie przejrzałam się tej Pani bliżej, bo bardzo chętnie bym jej podziękowała osobiście!
Książka jest napisana rewelacyjnie!
Mamy podział na obecne wydarzenia (białe kartki) oraz wspomnienia Nory z wcześniejszych wcieleń (czarne kartki).
Na początku myślałam, że ten podział będzie dla mnie trudny, ale szybko się przekonałam, że tak nie...

Współpraca reklamowa @mustread.wydawnictwo

TW: trauma, mol3stowani3, prz3moc

Dziewczyny, którymi byłam opowiada historię Nory zwanej też Rebbecą, Samanthą, Haley, Katie i Ashley. Akcja rozgrywa się podczas napadu na bank, a doświadczenie Nory w oszukiwaniu innych przydaje jej się gdyż przestępcy nie mają pojęcia z kim muszą się zmierzyć.

To historia, którą wciąga. Mimo że większość akcji dzieje się przez jeden dzień, zostało to ciekawie napisane.

Poświęćmy też chwilę zachwytu nad wydaniem, ponieważ gdy Nora wspomina gdy była innymi dziewczynami, strony w książce zmieniają się na czarne, co sugeruje że skrywają tajemnicę, którą dzieli się z nami.

Książka mimo że skupia się na napadzie na bank to jednak ma większą głębie. Pokazana jest tu relacja pomiędzy Norą a jej matką, która zmuszała ja do udawania. Nora od najmłodszych lat musiała dopasowywać się do roli, która narzuciła jej matka by uwieść i oskubać kolejnego naiwniaka. Od początku miała wpajane, że kłamstwo jest dobre dopóki nikt się o nim nie dowie.

Zostaje jednak wyciągnięta z tego bagna przez siostrę, która również to przeżyła. Dziewczyny chcą wieść spokojne życie, jednak napad krzyżuje ich plany. Nora, Wes (były chłopak) i Iris (nowa dziewczyna) znajdują się w złym miejscu o złym czasie i zostają zakładnikami. Muszą walczyć o przetrwanie.

Nora zwraca na siebie uwagę przestępcy, który jest mózgiem całej operacji, a to dlatego że postanawia wyjawić mu ...

Kocham, kocham, kocham. Ta książka zdecydowanie trafia do moich ulubieńców tego roku.
Widziałam tyle zachwytów o niej i byłam ciekawa, czy faktycznie jest taka dobra jak piszą i muszę wam powiedzieć, że JEST.

Najlepszym dowodem na to, może być fakt, że sięgnęłam po nią w niedziele o 22, na maksa zmęczona po całym weekendzie i przeczytałam 100 stron w przeciągu godziny (co na takim zmęczeniu się nigdy nie zdarza), a następnego dnia jak do niej usiadłam to pochłonęłam ostatnie 300 na raz.
Czy potrzeba Wam więcej?
Jeśli tak, to poświęćmy chwile na piękne wydanie tej książki - czarne strony, na których zostały umieszczone wspomnienia naszej bohaterki to złoto. Idealnie oddają charakter ciemnej strony jej życia, którą chciałaby skryć jak najgłębiej i nikomu nie pokazywać.
Dodatkowo, to co mnie urzekło to transkrypty z nagrań, czy rozmów które działy się przed bankiem. Super sprawa. Czułam się jakbym oglądała Dom z papieru (a ja uwielbiam Dom z papieru😎).

Język jakim została napisana jest naprawdę przyjemny i luźny przez co czułam się jakbym słuchała opowieści jakiejś mojej dobrej znajomej, a nie czytała książkę. Bardzo ważna jest też konstrukcja tej historii. Nie mogłam się przestać zachwycać jak wszystko się idealnie ze sobą łączy. Wydarzenia z napadu, w którym główna bohaterka z przyjaciółmi zostali zakładnikami przeplatają się z jej historią i wspomnieniami, które pozwalają nam zrozumieć jej zachowanie w danym momencie i zobaczyć, które ko...

„Dziewczyny, którymi byłam”, to książka, po której nie oczekiwałam niczego, a dostałam poruszającą i chwytającą za serce historię o krzywdzonej na wiele sposobów nastolatce. Kiedy zastanawiałam się o czym tak właściwie pisze Tess Sharpe doszłam do wniosku, że jest go obraz najpierw dziecka, a potem już kilkunastoletniej dziewczyny, która tak właściwie nie do końca wie kim jest i nie do końca gdziekolwiek przynależy. Od małego zmuszana była do odgrywania ról, których oczekiwała jej matka, czyli zawodowa oszustka.

Tutaj historia dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych, czyli teraźniejszej, w której zarówno nasza bohaterka jak i jej rówieśnicy trafiają w sam środek napadu na bank i muszą zrobić wszystko, żeby przeżyć. Jednak dla mnie dużo mocniejszy wydźwięk ma ta druga część, gdzie przenosimy się do przeszłości i poznajemy historię tego, dlaczego dziewczyna znajduje się w takim, a nie innym miejscu. To historia o barku poczucia bezpieczeństwa, o wykorzystywaniu seksualnym, przemocy fizycznej i psychicznej, o toksycznej matce, o braku przynależności i braku poczucia tożsamości.

To jedna z najlepszych książek tego roku. Zrobiła na mnie ogromne wrażenie i do dzisiaj gdy o niej myślę, to mam mętlik w głowie. Wam za to bardzo polecam po nią sięgnąć, jeśli oczywiście taka tematyka nie jest dla was zbyt mocna.