Opinia na temat książki Dziewięcioro nieznajomych

Podobało mi się. Sięgnęłam po tę książkę po obejrzeniu świetnego serialu „Wielkie kłamstewka” według Liane Moriarty. I nie żałuję. Jest to dobra powieść obyczajowo- psychologiczna z elementami thrillera. Myślę, że na to, jak się książkę odbierze ma duży wpływ nastawienie. Na pewno nie należy się nastawiać na thriller psychologiczny, bo grozi nam rozczarowanie. To kolejny przykład, jaka krzywdę robią książkom reklamowe opisy i blurby. Ja mam dosyć thrillerów pisanych na to samo kopyto i nie tego szukałam. „Wielkie kłamstewka” również są serialem obyczajowym, wątek kryminalny odgrywa w nim marginalną rolę. Główną zaletą „Dziewięciorga nieznajomych” jest warstwa obyczajowa. Opis postaci jest prawdziwy, dowcipny, z sympatią. Podoba mi się ironia, z jaką został opisany rynek wydawniczy i rządzące nim prawa a także funkcjonowanie różnych „centrów odnowy”. Techniki stosowane w Tranquillum House znamy z różnych szkoleń i trenigngów. Oczywiście nie wszystkie... Polubiłam też główną bohaterkę, 54- letnią pisarkę romansów Frances, chyba alter ego autorki, której nikt już nie chce wydawać książek, bo modne są thrillery psychologiczne... Styl Moriarty jest lekki i potoczysty, dobrze się czyta. Środkowa część książki, z założenia mająca powodować najwieksze napięcie podobała mi się najmniej. Męczyłam się, czytając ją i nie mogłam się doczekać aż będzie tak jak na początku: zwyczajnie, dowcipnie, każdy z bohaterów będzie musiał się zmierzyć ze swoimi problemami, ale już w realnym życiu. Myślę, że została dopisana na siłę, zgodnie z sugestią wydawcy... Zakończenie podobało mi się. Polecam amatorom nie ciężkich ale i nie naiwnych powieści obyczajowych.