/o-94279/n/elementy-logiki-prawniczej-definicje-podzialy-i-typy-argumentacji)
Proponujemy studentom prawa podręcznik obejmujący najważniejsze elementy logiki: definicje, podziały i typy argumentacji.
Autorom przyświecała tylko jedna idea: treść komponować tak, by pomocna była w zdobywaniu umiejętności posługiwania się logiką, a nie tylko w przyswajaniu określonych zasobów wiedzy.
Ćwiczenia i konwersatoria z logiki jeśli w ogóle są prowadzone na Wydziałach Prawa w naszych uczelniach - ograniczają się z reguły do symbolicznej wręcz liczby godzin, a student z niebywałym trudem musi sam posiąść cały ten ogromny zespół sprawności logicznych, który w przyszłej pracy prawnika będzie decydował o słuszności, poprawności i skuteczności jego słów i decyzji.
Dążąc do ideału, jaki retoryce sądowej stawiał już w IV w. p.n.e. Arystoteles, by mianowicie prawnik stosował logos stale w łączności z etosem, twierdzimy, że nasz podręcznik naucza logicznych dróg do prawdy, a odwodzi od ery stycznej dialektyki wygrywania każdej sprawy, za każdą cenę.
Stąd nasz wysiłek został skupiony na pokazywaniu, które definicje, podziały i argumentacje są trafne, a które chybiają rzetelnej formy logicznej, które gwarantują adekwatne poznanie, a które są błędnym tworzeniem pozorów prawdy i słuszności. Z pomocą logiki nauczamy ścisłości myśli i słowa, a że wykładamy tu logikę stosowaną, staramy się usilnie o to, by chronić także Czytelnika przed błędem przerostu formy nad treścią, czyli przed precyzją pozorną.
Jeśli zatem mamy zwięźle określić zawartość tego podręcznika, to powiemy, że składa się na nią logika jako organon, tj. jako narzędzie poprawnego myślenia i wypowiadania sądów, inspirowana potrzebami teorii i praktyki prawniczej.
Autorom przyświecała tylko jedna idea: treść komponować tak, by pomocna była w zdobywaniu umiejętności posługiwania się logiką, a nie tylko w przyswajaniu określonych zasobów wiedzy.
Ćwiczenia i konwersatoria z logiki jeśli w ogóle są prowadzone na Wydziałach Prawa w naszych uczelniach - ograniczają się z reguły do symbolicznej wręcz liczby godzin, a student z niebywałym trudem musi sam posiąść cały ten ogromny zespół sprawności logicznych, który w przyszłej pracy prawnika będzie decydował o słuszności, poprawności i skuteczności jego słów i decyzji.
Dążąc do ideału, jaki retoryce sądowej stawiał już w IV w. p.n.e. Arystoteles, by mianowicie prawnik stosował logos stale w łączności z etosem, twierdzimy, że nasz podręcznik naucza logicznych dróg do prawdy, a odwodzi od ery stycznej dialektyki wygrywania każdej sprawy, za każdą cenę.
Stąd nasz wysiłek został skupiony na pokazywaniu, które definicje, podziały i argumentacje są trafne, a które chybiają rzetelnej formy logicznej, które gwarantują adekwatne poznanie, a które są błędnym tworzeniem pozorów prawdy i słuszności. Z pomocą logiki nauczamy ścisłości myśli i słowa, a że wykładamy tu logikę stosowaną, staramy się usilnie o to, by chronić także Czytelnika przed błędem przerostu formy nad treścią, czyli przed precyzją pozorną.
Jeśli zatem mamy zwięźle określić zawartość tego podręcznika, to powiemy, że składa się na nią logika jako organon, tj. jako narzędzie poprawnego myślenia i wypowiadania sądów, inspirowana potrzebami teorii i praktyki prawniczej.
