Opinia na temat książki Elita zabójców

Poznaliście już byłego żandarma wojskowego Jacka Reachera i jego zasady? Czytaliście książki, a może oglądaliście seriale oparte na powieściach Lee Childa?

Jeśli jeszcze nie mieliście okazji, to szybko nadrabiajcie, bo jak do akcji wchodzi Reacher, to musi być ogień. A drugi sezon serialu został oparty właśnie na „Elicie zabójców”, którą tym razem nie tylko przeczytałam, ale i oglądałam razem z mężem kolejne odcinki. Finałowy dopiero w najbliższy piątek, więc oczywiście nie zdradziłam mu zakończenia.

Chyba Was nie zaskoczę jeśli będę zachęcać do przeczytania książki, bo wersja filmowa jednak sporo odstaje od literackiego pierwowzoru i wydaje się być dużo bardziej ukierunkowana na akcję, efekty, humorystyczne dialogi i sytuacje, w wyniku czego cierpi fabuła. A ta w książce jest naprawdę wciągająca, bo jeśli z ośmiu członków dawnej wojskowej grupy Reachera jeden nie żyje, a trzech innych zaginęło, to „szykuje się coś dużego”.

Pozostała czwórka nie pozwoli jednak, by ktoś bezkarnie zabijał ich kolegów. Walki, strzelaniny, pościgi stają się ich codziennością, gdy odkrywają kolejne elementy grubej afery. Ewidentnie komuś zależy, żeby przestali drążyć i zrobi wszystko, by osiągnąć zamierzony cel. Nie wie jednak, że ich hasłem przewodnim jest „nie zadzieraj ze specjalną grupą śledczą”. Pięści przyjdzie używać im równie często, jak rozumu, bo tylko dzięki ponadprzeciętnym umiejętnościom analizy i dedukcji, ale i zamiłowaniu do liczb dojdą do prawdy.

Dobra rozrywka? Dynamiczna akcja? Wiadomo, Reacher cały czas w formie. Nie jest to oczywiście literatura najwyższych lotów, ale niesamowicie wciąga i spędziłam z nią tak przyjemnie czas, że nie zdążyłam mrugnąć okiem, a przewracałam ostatnią stronę.