Emigracja ukraińska w Polsce 1920-1939

W listopadzie 1920 roku do Polski przybyła duża grupa uchodźców z Ukrainy Naddnieprzańskiej. Przyczyną tego exodusu była porażka militarna Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, która nie wytrzymała naporu wojsk Rosji sowieckiej. W połowie listopada z Kamieńca Podolskiego wyjechali członkowie rządu URL i głowa państwa Symon Petlura, na emigrację udała się też wielotysięczna grupa ludności cywilnej. Tydzień później własne terytorium opuściła armia - 21 listopada przeszła Zbrucz i została przez władze Polski umieszczona w obozach dla internowanych. Ponadto szeregi emigracji zasilili pracownicy ukraińskich przedstawicielstw zagranicznych. W końcu 1920 r. w Polsce znalazło się około 35 tysięcy ukraińskich uchodźców, w większości wojskowych'. Około 90% emigrantów stanowiły osoby związane z Ukraińską Republiką Ludową, jej strukturami państwowymi i wojskowymi, lub przynajmniej wyznające podobną ideę - walki o niepodległość2. Od czołowego działacza państwowego URL Symona Petlury cały ten polityczny obóz nazwano petlurowskim, a jego członków - petlurowcami.