Opinia na temat książki Emigranci. Listy z czarnych miast

Kolejna część serii po której spodziewałam się, że będzie ciągłoscią losów rodziny w Brazylii, a tu niespodzianka zupełnie inna historia.
Tu poznajemy rodzinę Bednarzy, których los zawiódł do Westfalii. Mocno zakorzenieni w rodzinnym Śląsku wracają po to, aby wziąć udział w plebiscycie dotyczącym przynależności tej cżęści kraju do Polski. Kolejne powstania nie przynoszą odpowiedzi co dalej, a Bednarze wyruszają na kolejną emigrację, tym razem do zrujnowanej Francji.
Autorka zagłębia się w trudne czasy dwudziestolecia międzywojennego, gdzie nowo odzyskana niepodległość nie przynosi dla wszystkich stabilizacji i nie pozwala poczuć się Polakiem. To poszukiwanie własnej tożsamosci, przynależności do kraju bez względu na to jaka była do tej pory przeszlość. To szukanie domu, choć znów nie na polskiej ziemi. To pierwsze trudne miłości, bez szans na powodzenie i przetrwanie.
Ciekawym zabiegiem było wplecienie losów brazylijskich emigrantów w losy górniczej rodziny. Pozwoliło ono zajrzeć do poprzedniej części i poczuć inny klimat, bo ten z obecnej cześci stał się jakiś bardziej mroczny.