Bogato ilustrowana, barwna saga wielkiego rodu, który przez lata współtworzył kulturę narodową. Panorama dwustu lat historii Krakowa i Polski, książka o wybitnych indywidualnościach. Dzieje twórców monumentalnej bibliografii piśmiennictwa polskiego, oparte na przekazach bogatej tradycji rodzinnej, licznych materiałach rękopiśmiennych, listach, fragmentach pamiętników. Opowieść o życiu prywatnym znanej rodziny na tle historii ostatnich stuleci i obyczajów tych czasów. Fragment książki: \"Z kimże jeszcze żyją w Krakowie w przyjaźni Karol i Stefcia? Przede wszystkim z rodziną. Wdowa po Karolu Kremerze, Stasia, to przecież towarzyszka młodości Stefci, z którą razem się wychowały. Kazio, młody lekarz, bawi na studiach w Berlinie. Maksio marynuje się w Tarnowie. Dom prezydenta Kopffa jest jednak zawsze jednym z najpierwszych krakowskich domów, starzy trzymają się mocno... Jest jeszcze dom Ściborowskich... Jest Józef Szujski. Od czasu do czasu zjeżdża z Radymna serdeczny i wiecznie rozflirtowany Jan Zachariasiewicz. Państwo Faleńscy pisują listy pełne wiadomostek warszawskich. Modrzejewska... Anczyc... Asnyk... W tym kręgu żyje małżeństwo wciąż młode i szczęśliwe. Stefcia jest wzorową matką i tyleż pracy wkłada w wychowanie dzieci, co Karol w opisywanie starych druków. Mieszkają w gmachu bibliotecznym, w Collegium Maius\". Krystyna Grzybowska (1902-1963) - dramatopisarka, prozaiczka, autorka książek dla dzieci i młodzieży. Pochodzi z rodu Estreicherów. Studiowała filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała jako krytyk w 1932 roku na łamach \"Czasu\". Autorka m.in. Penelopa i mandarynki: Reportaż z podróży po Grecji (1959), Zuzia (1960), Julian czyli O końcu świata: Żart z pewnym sensem (1961) oraz I ja i Franuś (1962). Śmierć przerwała jej pracę nad Kroniką rodzinną rodu Estreicherów, wydaną pośmiertnie w roku 1969 i wznowioną w 1999 pt. Estreicherowie: Kronika rodzinna.