Opinia na temat książki Evna

Nie lubię momentów, kiedy kończy się coś dobrego. Albo coś do czego się przyzwyczajam i zaczynam darzyć sympatią.
Trzeci, i zarazem ostatni tom Kruczych Pierścieni, nie zapowiadał jednak tak emocjonująco, jakbym tego oczekiwała. Ba! Pierwsze 130 stron ciągnęło mi się w nieskończoność. Jedno jednak muszę autorce oddać: czułam się w tym nowym świecie obco. Wszystko było nieznane i inne. Tak też pewnie musiała się czuć główna bohaterka, a jej - i czytelnika - przyzwyczajenie i zrozumienie przychodziło stopniowo. Jeśli był to zabiec celowy, to była to pięknie poprowadzona narracja.
Jednak koniec mi wszystko wynagrodził, i być może po dłuższym zastanowieniu znalazłabym jakieś wady - że może pewne rozwiązania były zbyt oczywiste, zbyt naiwne, jednak jestem "na świeżo" po lekturze, i dyktują mną emocje. A te są pozytywne. Akcja pod koniec toczy się wartko i warto było przedzierać się przez strony skutego lodem Dreysil.
Będę tęsknić za tą serią, a do jego pierwszej części, "Dziecka Odnyna" na pewno jeszcze wrócę.