Opinia na temat książki Fabrykantka aniołków

To druga książka pani Läckberg, jaką przeczytałam (pierwszą był "Latarnik"), i nadal nie rozumiem zachwytów, jakie wzbudza ta autorka. Moja opinia będzie więc częściowo porównawcza. Obydwie książki prowadzą narrację dwu- lub kilkutorowo, odnosząc się do wydarzeń z teraźniejszości i przeszłości. I w obu powieściach wątek dotyczący przeszłości, nawet jeśli interesujący, jest całkowicie zbędny. Tytuł "Fabrykantka aniołków" jest chwytliwy, ale sama "fabrykantka" pojawia się tylko na chwilę, a jej związek ze zniknięciem rodziny Ebby jest żaden. Może więc po prostu należało z niego zrezygnować? Wyparowanie pięcioosobowej rodziny w trakcie świątecznego obiadu to chyba wystarczająco zagadkowa zagadka, by napisać solidny kryminał.
W obu książkach zwraca też uwagę motyw dzieci. Ciąże, porody, troska o los dzieci, a także śmierć dzieci determinują losy większości postaci, i to nie tylko kobiecych. Niby to normalne, w końcu ludzie się rozmnażają, ale coś za bardzo mi zewsząd pieluchy wyłażą.
W dodatku Erika zachowuje się jak ostatnia idiotka, a jej rywalizacja z mężem o mały włos nie kończy się tragicznie. Wsadzić ją na trochę za utrudnianie śledztwa i ukrywanie dowodów, to przestanie bawić się w detektywa. Podobnie "mądrze", choć w innej dziedzinie, zachowuje się Anna. Pod względem poznawczym może to jednak być ciekawe - mamy w Polsce raczej stereotyp zimnego Skandynawa, a tu połowa postaci zachowuje się jak drama queen.
Intryga jako taka niezła. Faszystów terrorystów można sobie było darować. Kto prześladuje Ebbę - domyśliłam się dość szybko.
Ech.