Opinia na temat książki Gasnące Słońce

Otrzymujemy sporą dawkę emocji w toczącej się na naszych oczach walce między dwoma plemionami — Słońca i Księżyca. Różnią się one od siebie pod wieloma względami, co jest powodem do odczuwania pogardy i nienawiści, a także toczenia walk o przetrwanie.
Autorka stworzyła bohaterów, którzy nie są słodcy i delikatni. Levone wraz ze swoim przyjacielem Mound’em od dziecka szkolili się w sztuce walki. Tworzą morderczy duet o charcie ducha przewyższającym niejednego profesjonalistę, napędzają ich bowiem krzywdy osób z ich plemienia. I choć są przy tym bardzo ludzcy wzbudzają tym większy respekt stanowczością i odwagą. Sonya, która się wśród nich pojawia, również pod powłoką wrażliwości skrywa ducha walki, który pod wpływem doświadczeń powoli się w niej budzi. Nasza drużyna jest gotowa na wszystko, żeby uratować niewinnych ludzi i odeprzeć atak bezwzględnego Heliosa.
Bardzo spodobał mi się pomysł na system magii oparty na totemach – strażnik i przyjaciel swojego mistrza, fragment duszy ukazujący się w formie zwierzęcia. Im więcej ktoś ma totemów, tym jest silniejszym przeciwnikiem. Bo totem to nie tylko strażnik, to również potężna broń.
Dodałabym jednak trochę więcej opisów Kiroho, czyli świata, w którym się poruszamy. Zdecydowanie chciałabym dowiedzieć się więcej o jego budowie i zasadach. Intryguje mnie historia plemion, magiczne stworzenia, a także Dzicy. Mam nadzieję, że kolejne tomy uzupełnią brakujące elementy.
„Gasnące Słońce” to bardzo dobre rozpoczęcie cyklu, wprowadzające w skomplikowany świat plemion, magii i konfliktu. To opowieść o błędnym kole podziałów i uprzedzeń, w które wpadają kolejne pokolenia i z którego niezwykle trudno się uwolnić. Jestem bardzo ciekawa jak potoczą się dalsze losy bohaterów i czy nienawiść się pogłębi czy mimo wszystko zapanuje pokój.