Generał zemsty

Witold Horwath, a właściwie Witold Łagnowski urodził się w 1957 roku w Warszawie. W latach 1976-1982 studiował polonistykę i psychologię na Uniwersytecie Warszawskim, a w 1994 roku ukończył Studium Scenariuszowe przy PWSFTiT w Łodzi. Zadebiutował zbiorem opowiadań „Inna Wojna” opublikowanym w 1990 roku przez Warszawski Klub Młodej Sztuki. Mieszka w Warszawie, na Mokotowie. Jego pasje to film, szachy, polityka i kobieca dusza. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
30 maja 2004 roku w Konstancinie odnajdują ciało Reginy Wojciechowskiej. Andrzej Kulesza komisarz konstancińskiej policji rozpoczyna prowadzić nowe śledztwo. Pierwszy trop to samobójstwo denatki. Niestety, po pewnym czasie znowu odnajdują ciała dwóch Amerykanek, które zostały zamordowane w okrutny sposób. Komisarz wie, że będzie to sprawa międzynarodowa. Do pomocy przyślą mu Hanahę Torres amerykańską komisarz FBI. Ma polskie korzenie i historia z komisarzem Kuleszą zatacza koło. W przeszłości ich dziadkowe, również razem pracowali. Czas ucieka, a coraz więcej ofiar dotyka los psychopatycznego mordercy. Andrzej i Hanah mają twardy orzech do zgryzienia. Czy uda im się odnaleźć psychopatę, który morduje niewinnych ludzi?
Generał Zemsty to powieść składająca się z trzech gatunków: thrillera psychologicznego, kryminału i romansu. Narracja w książce jest narracją szkatułową, czyli funkcjonuje na zasadzie dodatkowych narratorów, którzy mówią o innych historiach. Można powiedzieć, że jest to opowieść...

Kiedy w lesie chojnowskim w podwarszawskim Konstancinie zostają znalezione zwłoki dwóch amerykańskich turystek, do śledztwa włącza się FBI. Komisarz Andrzej Kulesza wraz z porucznik Hannah Torres próbują rozwiązać tę sprawę. Niestety dochodzenia nie ułatwia fakt odkrycia kolejnych zbrodni i pomysł, że pojawił się naśladowca. Czy uda się schwytać mordercę?

Narracja została poprowadzona pierwszoosobowo z perspektywy głównych bohaterów. Początkowa powolna akcja zaczyna nabrać tempa, rośnie napięcie, zmaga się liczba pytań, a gdy myślimy, iż wraz ze śledczymi odkryliśmy zabojcę oraz wszelkie niuanse zawarte w tej książce, dostajemy przysłowiowego prztyczka w nos. Autor lubi bawić się z czytelnikiem w kotka i myszkę, serwując całą masę niesamowitych zwrotów, by ostatecznie doprowadzić go do świetnie przemyślanego, intrygującego zakończenia. Styl pisarza okazał się dość specyficzny, aczkolwiek bardzo współczesny oraz obrazowy, wzbogacony nutką humoru czy angielskimi wyrażeniami. Nie brakuje też realizmu, chodź do tak doskonałej współpracy polskich i amerykańskich służb mogłabym się leciutko przyczepić 😉

Witold Horwath zaserwował nam bardzo dobry kryminał, który idealnie łączy ze sobą wątki obyczajowe, a nawet paranormalne. Motywy w tej pozycji może nie stanowią pokaźnej liczbowo wartości, ale zostały dość szczegółowo dopracowane. Mamy tu do czynienia z poczuciem odrzucenia, zemstą, zaburzeniami psychicznymi czy trudnymi rodzinnymi relacjami. Mimo że tematy te...

Szczerze mówiąc gdybym miała wybierać książkę po okładce, nie sięgnęłabym po tę, jednak opis zaciekawił mnie na tyle, że postanowiłam ją przeczytać. Z drugiej strony po zagłębieniu się w tę lekturę stwierdzam, że faktycznie okładka a ta oddaje psychopatyczny obraz mordercy.
Kiedy w Konstancinie zostają zamordowane dwie amerykanki do śledztwa zostaje włączone FBI. Mamy tu więc polskiego komisarza Andrzeja i amerykańską agentkę Hanah. Jednak oprócz dwóch amerykanek pojawiają się kojenie ofiary i okazuje się, że w Konstancinie pojawił się seryjny morderca, który na domiar złego pozostawia na miejscach zbrodni krwawe napisy.
Muszę przyznać, że sam pomysł był bardzo ciekawy. Jeśli chodzi o wątek kryminalny, był on interesujący, ze zwrotami akcji a napięcia i mroku dodawały kartki z pamiętnika mordercy pisane wierszem. Myślę, jednak, że sam ten wątek plus uczucie łączące stróżów prawa by wystarczył. Osobiście (choć lubię fantastykę) farma anten mam wrażenie, że tylko robiła niepotrzebne zamieszanie. Gdyby wyjąć ten wątek z książki zyskałaby ona na przejrzystości i była naprawdę ciekawym thrillerem.

Dobry, fachowo napisany thriller o seryjnym mordercy. Trzyma w napięciu. Jeden zarzut, że
bohaterka, amerykańska policjantka, która przyjechała do Polski pomagać naszym stróżom prawa,
jest trochę zbyt piękna i seksowna. Tu Autor według mnie przesadził i minął się z realizmem. Chociaż
poza tym realizm i fotograficzne wręcz opisy są mocną stroną powieści. Aż nabiera się ochoty, żeby
zwiedzić Konstancin, idąc śladami wampira i ścigającej go pary policjantów.