Gniazdo

Nie jest to może jakieś arcydzieło ale całkiem przyzwoity kryminał. Podobało mi się umiejscowienie akcji i nazwa tejże miejscówki. Pozycja Koniarski była w Beskidzie Niskim nie do ruszenia. Ale dla Niny Warwiłow to nie jest żadna przeszkoda. Jeśli ma miejsce jakieś wydarzenie wymagające ruszenia tej stabilnej pozycji rodu Koniarskich to Nina nie ma skrupułów. Niestety całej tej misternie przygotowanej zbrodni musi ona stawić czoło całkiem sama. Nie ma dostępu nawet do internetu czy zwykłej telefonii. Nie wspomnę nawet o jakimkolwiek współpracowniku. Ale to twarda kobieta i da sobie radę. A rozwiązanie zagadki chociaż nie jest zaskakujące to jednak motyw zbrodni dla mnie jest po prostu niewytłumaczalny.

W sam raz na upał. Mroźna zima w Beskidzie Niskim, zasypany śniegiem hotel na szczycie odludnej góry, zgromadzona w nim specyficzna rodzina i kolejne morderstwa…Trochę jak w „I nie było już nikogo” Agaty Christie (wcześniej „Dziesięciu Murzynków”, potem „Dziesięciu małych Indian”), ale w polskich realiach. Przypadkiem dostaje się tam komisarz Nina Warwiłow i zostaje odcięta od świata. Musi znaleźć mordercę, zanim zginie kolejna osoba. Trzeba przyznać Jędrzejowi Pasierskiemu, że potrafi budować nastrój. Te zasypane śniegiem mroczne, odludne lasy, w których tak łatwo zabłądzić… Opisy górskiej przyrody urzekły mnie w „Roztopach” i tutaj też są najmocniejszą stroną książki, czymś, co ją wyróżnia spośród tysięcy kryminałów innych autorów. Komisarz Warwiłow też daje się lubić. Są też nieliczne minusy. Miejscami mnie raził nieco chropawy, nie zawsze poprawny logicznie i gramatycznie styl. Literówek wprawdzie nie ma, ale redakcja mogłaby się trochę bardziej przyłożyć. Ale nie jest to literatura piękna. W thrillerze liczy się przede wszystkim napięcie, nastrój i logiczna akcja, a to autor zapewnił.

Kolejna świetna powieść kryminalna. Wciągająca i zapętlona intryga, z zaskakującym rozwiązaniem. Chociaż poprzednie części cyklu były nieco lepsze.

Z twórczością J.Pasierskiego spotykam się po raz pierwszy przy okazji "Gniazda", które jest już piąta częścią serii z komisarz Niną Warwiłow. Jeśli nie mieliście dotąd okazji poznać się z bohaterką od razu uprzedzam, że warto zacząć czytać od początku, choć i bez tego lektura jest całkiem zrozumiała.

Niezmiernie przypadł mi do gustu klimat tej powieści, bajeczna zima w Beskidzie Niskim, która niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki zamienia się w scenerię rodem z filmu grozy. Przenosimy się nagle na zasypane śniegiem pustkowie, odcięci od cywilizacji- wraz z dosyć nietypową rodziną, której każdy członek sprawia wrażenie, że wolałby być właśnie gdzieś indziej. Święta Bożego Narodzenia nie tylko ich nie pojednają, gorzej- podczas wspólnej zabawy dojdzie do pierwszego morderstwa.

Nina Warwiłow, która chcąc przesłuchać właściciela ośrodka wypoczynkowego zjawiła się tam dzień przed wigilią wrzucona jest w wir wydarzeń, bez żadnej pomocy z zewnątrz. I choć liczba podejrzanych jest mocno ograniczona nikt nie ma zamiaru ułatwiać jej zadania.

Czy pani komisarz uda się odkryć, kto spośród zgromadzonych jest mordercą – zanim na szczycie góry pojawią się kolejne ofiary?

J. Pasierski wykorzystuje w "Gnieździe" klasyczny model kryminału, gdzie w zamkniętej społeczności dochodzi do zbrodni w niewielkiej grupie osób, z których każdy jest potencjalnym sprawcą. Ten pomysł początko...

Niesamowicie naciągana.