Hannibal Rising

"- Mały Hannibal umarł na śniegu w czterdziestym piątym [...]. Kim jest teraz? Jeszcze nie ma na to słowa. Z braku lepszego określenia nazwiemy go potworem".

Czy zawsze musi być przyczyna? Czy każdy psychopata musi nim być z jakiegoś powodu?

Geniusz zła, fascynujący potwór, hipnotyczny morderca-kanibal czyli sam Hannibal Lecter we własnej osobie, również nie urodził się z zakrwawionymi kłami. Thomas Harris postanowił uchylić nam rąbka tajemnicy i napisał książkę o młodości swojego sztandarowego socjopaty.

"Czerwony smok" i oczywiście "Milczenie owiec" to klasa sama w sobie, niestety już trzecia część tej serii delikatnie rozczarowuje, bo brak jej tego czegoś, co wyróżniało poprzedniczki. Ostatni tom to już totalna klapa i tylko mój sentyment dla głównego bohatera nie pozwala mi się nad nią zbytnio znęcać.

Enigmatyczne wspomnienia Hannibala z czasów wojny w połączeniu z morderczymi skłonnościami i nutką Japonii stworzyły mieszankę, która średnio przypadła mi do gustu. Lecter przez większość książki jest jeszcze nieopierzonym młokosem, który zamiast realizować swoje cele z premedytacją i wybitną inteligencją (jak na psychopatę przystało), miota się irytująco między panią Murasaki a tragicznymi wydarzeniami ze swojego dzieciństwa. Poza pewnymi szczegółami brak mu charyzmy, którą posiada jego dorosłe stadium, taka z niego trochę rozlazła larwa ;)

Moglibyśmy się obejść bez poznania przeszłości Hannibala Lectera, przynajmniej ja spokojni...

Nooo to teraz wiem dlaczego Hannibal powinien być dobrze zamknięty i... co doprowadziło go do takiego stanu.

O przeszłości Lecktera można było tworzyć niestworzone, pełne dramatyzmu historie. Autor podaje nam tu z lekka oklepany motyw wojennych zagrywek, tułaczki, zemsty itd. Książka wciągająca, jednak nie umywa się do swoich poprzedniczek. W sumie to dzięki niej zaczęłam swoją przygodę z doktorem( oraz od jej ekranizacji). Jeśli potrafiła skłonić mnie do tego, żebym sięgnęła po poprzednie pozycje to działa jak najbardziej na jej korzyść. Brakuje mi w niej tej głębi, która jest zawarta w opowieści o teraźniejszym życiu sławnego kanibala, jakiejś szerszej fabuły. Mimo wszystko jest godna polecenia innym czytelnikom.

Ta książka była mi nie po drodze. Film "Milczenie owiec" nie był moim number 1 więc i do ksiązki szczególnie mnie nie ciągneło. Jednak nie rozczarowałam się. Ksiazka ma piękny styl i klimat. Jest smutna, wstrzasająca ale też wzruszająca. Poznajemy kształtowanie psychiki Hanibala, współczujemy mu i boimy się go. Postacie są po mistrzowsku dopracowane, Pani Murasaki, genialna. W książce makabryczne sceny przeplataja się poezją, wszystko to tworzy nastrój, że az strach się bac ;-)

Dlaczego Hannbial Lecter stał się jedną z najstraszniejszych postaci współczesnej literatury? Wszystko wyjaśnia się w książce "Po drugiej stronie maski". Świetny język autora i fabuła, sprawiają, że książkę naprawdę warto przeczytać :)

Bardzo dobra książka. Przerażająca historia sprawia, że szybko i przyjemnie się ją czyta. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.

O tej książce dowiedziałam się, gdy wszystkie dzieła Harrisa miałam już przeczytane. Nie rozczarowałam się, historia Miszy mną wstrząsnęła. Świetny styl, widać w niej zamiłowanie Lectera do piękna, idealna jak dla mnie.

O ile "Czerwony smok" i "Milczenie owiec" wciągnęło mnie bez reszty to kolejne części są coraz słabsze. A "Hannibal. Po drugiej stronie maski" już mi się wydaje bardzo na siłę pisany

Nieco innego dzieciństwa naszego Hannibala "Kanibala" się spodziewałam... Co prawda historia Miszy jest wstrząsająca, ale to nie to... Hm... Zdecydowanie wolałam poprzednie części.

Nie wtwarła na mnie żadnego wrażenia.No może jedynie wrażenie znudzenia i rozczarowania tą książką w porównaniu z innymi książkami o Hannibalu...

Uwielbiam Hannibala. Książka super, film również.

Ta książka mnie rozczarowała, myślę, że autor sam nie bardzo wiedział co robi pisząc ją.

Świetna książka naprawde warto przeczytać ;)