Opinia na temat książki Harry Potter i więzień Azkabanu

I znów się spotykam z tą jakże słynną serią dla młodzieży. Co w niej jest takiego przyciągającego ? Fakt, że gdy ją zaczęłam, więc powinnam skończyć? Czy ciekawość, która nie pozwala powiedzieć sobie dość, mimo niektórych błędów w tej powieści? A może po prostu lubię ją? Osobiście, każde z tych powodów jest częścią tego, przez co postanowiłam przeczytać jej wszystkie tomy. Fascynacja. Książka fascynuje. Autorka fascynuje. Saga o przygodach "Harry'ego Pottera" jest dowodem na to, że zwykły potoczny język, wzbogacony o kilka zaklęć, łacińskich nazw i fraz jest w stanie przyciągnąć takie rzesze fanów. "Wykształceni" ludzie nie mogą wyjść z podziwu, że jest to napisane tak ... po prostu. Czytają to i analizują to pod względem prawdopodobieństwa, zachowań bohaterów i ich powodami, ich rozwoju i wzorców na nich wpływających. Natomiast "prości" ludzie rozumieją ten język bez żadnych ukrytych kontekstów i czytają, aby zająć sobie czas. Utożsamiać bohaterów z osobami z ich otoczenia. Po chwili dochodzę do wniosku, że nie planując do końca tego, co napisałam, wyszłam na "wielce wykształconą". To dość absurdalne stwierdzenie, ale chyba zrezygnuję z samokrytyki i skupię się w końcu na książce. No więc, według mnie , spośród pierwszych trzech części, ta jest najlepsza. W końcu dowiadujemy się czegoś o rodzinie Harry'ego i (przynajmniej ja) jestem mile zaskoczona. Niestety znowu spotykamy Hagrida w rozpaczy, Hermionę w książkach, Rona w żalu, Harry'ego w śmiertelnym niebezpieczeństwie, Snape'a w czarnych szatach, nauczyciela czarnej magii, żegnającego się na końcu roku szkolnego, a Dumbledore'a w tajemniczo zadowolonej minie. To te elementy, które póki co się w Hogwarcie nie zmieniły i aż przyjemnie nam się wraca do tej serii .