Opinia na temat książki Heterochromia serca

Główną bohaterką to Gabriela, która w wieku siedemnastu lat przeżyła bardzo wiele. Musiała pożegnać się z dostatkiem i bogactwem, przestawić się na inne tory. To jak przejście z klasy VIP do klasy turystycznej. Pracowita, ambitna, uparta w dążeniu do celu, zamieszkała w akademiku, ukończyła studia na kierunku architekt krajobrazu. Dziś ma dwadzieścia pięć lat i jest bez pracy, zalega z czynszem, a konto bankowe świeci pustką. Bez perspektyw, bez szans na jakiekolwiek zatrudnienie pewnego dnia niespodziewanie na e-maila otrzymuje propozycję, zaprojektowania ogrodu dla tajemniczego inwestora. Ma trochę obiekcji, ale w końcu się zgadza, tylko nie wie, że wraz z tajemniczym pracodawcą wrócą wszystkie nieprzyjemne tajemnice z przeszłości.

Na pozór ciepła, sentymentalna powieść, ale napisaną w taki sposób, żeby przykuć uwagę czytelnika. Historia, w której teraźniejszość przeplata się z przeszłością, a młodzieńcza namiętność dwójki nastolatków przeradza w najprawdziwszy romans dorosłych. Dużo sekretów, tajemnic, nierozwiązanych spraw z przeszłości, z którymi przyjdzie bohaterce się zmierzyć. Agata Czykierda-Grabowska powoli małymi kroczkami wprowadza nas w historię, Gabrieli i Dawida. Po drodze serwując nam mieszankę uczuć z wysublimowaną dawką zmysłowości. To, co mnie zaskoczyło, w twórczości autorki to, to, że o sprawach trudnych i zawiłych opowiada w sposób lekki i subtelny, kładąc nacisk na nieprzewidywalność i kruchość naszego życia.

„Heterochromia serca” akcja powieści płynie spokojnym rytmem, często wywołując uśmiech na twarzy. Jednak fabuła to skomplikowane, szczere relacje międzyludzkie, mamy tu szereg trudnych i złożonych problemów, chwytających za serce swoją prawdziwością.