Opinia na temat książki Heterochromia serca

Czy uczucie da się zakląć w kamieniu?

Oczywiście, że tak! Ale jak? Gabriela i Dawid znają na to pytanie odpowiedź. Ja również je poznałam. Życie Gabrieli do pewnego czasu przypominało bajkę. Wychowała się w domu, w którym nigdy nie brakowało pieniędzy. Ale to było kiedyś. Teraz ma ponad dwadzieścia lat, wynajmuje mieszkanie i wiąże koniec z końcem. Jej ojciec siedzi w więzieniu, a matka odeszła z innym mężczyzną. Dziewczyna straciła nadzieje na poprawę swojej sytuacji materialnej. Jednak Los i do niej się uśmiecha. Dostaje propozycję zaprojektowania ogrodu dla tajemniczego bogacza. Gabriela nie ma już nic do stracenia, podejmuje się zlecenia i zgadza się na przeprowadzkę. Przeszłość wraca ze zdwojoną siłą, a tajemnice wychodzą na wierzch.

Okładka książki jest piękna jak ją zobaczyłam to przepadłam. Dodatkowym atutem jest opis, który zachęcił mnie jeszcze bardziej do sięgnięcia po tę historię. To niezwykła opowieść o miłości, która przekracza granice można powiedzieć czasu i przestrzeni, gdyż autorka przenosi nas kilka lat wstecz do czasu gdy Gabriela miała siedemnaście lat i żyła beztrosko oraz do teraz gdzie musi wiązać koniec z końcem. Dodatkowo pisana jest z perspektywy obu bohaterów, można bardziej poznać ich przemyślenia, tajemnice oraz odkryć uczucia. Główni bohaterowie, Gabi i Dawid, mimo że pochodzą z dwóch różnych światów, połączyło ich coś wyjątkowego, prawdziwego, niestety tylko było budowane na kłamstwie. Ostatecznie przeszło przez wiele przeszkód i prób, które tylko wzmacniają ich uczucie, którego nie dało się wymazać. Ich historia jest zaklęta tak ja kamienie, którym Gabriela dawała drugie życie. To książka, która pokazuje siłę miłości, lojalności i poświęcenia. Czego nie zrobi się dla miłości? O tym już sami musicie się przekonać.

#heterochromiaserc to lekka i przystępna lektura, która będzie odpowiednia dla miłośników romansów. Polecam ją wszystkim, którzy chcą przeżyć pełną wzlotów i upadków podróż, która pokaże, że życie nie raz może nas zaskoczyć, a uczucie, które jest nam pisane nie wyblaknie jak zapisana kartka panieru.