Hotel du Nord

Eugène Dabit, francuski pisarz żyjący na przełomie XIX i XX wieku, to pochodzący z ludu samouk, który zanim został pisarzem, imał się różnych zawodów, a także brał udział w wojnie w 1914 roku jako żołnierz. "Hôtel du Nord" uważany jest za jego najlepszą książkę, a spopularyzował ją film nakręcony na jej podstawie w 1939 roku. Za powieść tę, w której ukazał trudne życie zwykłych, walczących o przetrwanie ludzi wywodzących się z klasy robotniczej, Dabit otrzymał jako pierwszy pisarz nagrodę populistów.

W "Hôtelu du Nord" opowiada jakby historię własnej rodziny, ojca i matki, którzy stali się faktycznie właścicielami hotelu nad kanałem Saint-Martin i prowadzili go przez wiele lat, do czasu, gdy musieli go w związku z wywłaszczeniem zlikwidować, by na jego miejscu mogły zostać wybudowane biura.

Hotel ten, skromny, a przez to niedrogi, stawał się czasowym schronieniem i domem dla ludzi, którzy przybywali do Paryża w poszukiwaniu pracy, zasilając jego doły społeczne. Wśród jego mieszkańców byli robotnicy, praczki, pomywaczki i służące. Przygarniał młode małżeństwa i pary kochanków, był więc świadkiem miłości, ale i dramatów - szczególnie młodych dziewcząt, które idąc za głosem serca, ponosiły później konsekwencje nieformalnych związków. Do wynajmowanego w nim pokoju wracano po pracy, w nim stołowano się i prowadzono życie towarzyskie. A właściciel z żoną, uczciwie zarabiający na niezbyt bogate utrzymanie rodziny, starali się stwarzać dobrą, prawie domową, atm...