Razem z główną bohaterką niepostrzeżenie zostajemy wciągnięci w psychologiczną grę, w której, wydawać by się mogło, nie ma zasad. Od początku coś nie gra. Alex wydaje się być zbyt idealny i od razu wiemy, że to nie jest możliwe, żeby był osobą, za którą się podaje. Można odnieść wrażenie, że mężczyzna mówi na tej randce dokładnie to, co kobieta chce usłyszeć. No ale ona niczego nie widzi, albo nie chce widzieć. Książka pokazuje, jak mało wiemy o ludziach, którzy są nam bliscy. Nie ostrzega przed randkami internetowymi jako takimi, bo przecież również w realnym życiu możemy poznać kogoś, kto później okaże się kimś zupełnie innym. Jednak w Internecie musimy być jeszcze bardziej ostrożni. Romans Hannah i Alexa, na zewnątrz idealny, okazał się zepsuty w środku. Autorka odkrywa zainfekowane warstwy tego związku stopniowo, ukazując brzydką prawdę o przeszłości Alexa. Historia tego romansu rozwija się dość powoli i nie obfituje w spektakularne zwroty akcji. A mimo to przez cały czas odczuwa się jakąś niepewność. Zakończenie wbija w fotel i nawet, jeśli zdarzają się momenty podczas lektury, że sądzimy, że powieść jest przewidywalna, pod koniec nasze postrzeganie tej książki zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni. Na pochwałę zasługują też rewelacyjne portrety psychologiczne bohaterów i doskonale ukazane mechanizmy manipulacji. Udało się autorce wywieść mnie w pole. Prawda wyłaniająca się z powieści jest dużo bardziej skomplikowana niż się początkowo wydawało, a książka zaskakuje i szokuje. Okazuje się, że nie wszystko jest tym, na co wygląda i zazwyczaj nic nie jest tylko czarne albo tylko białe.
„Idealna randka” to przemyślany, dobrze napisany i wciągający thriller psychologiczny o mrocznej obsesji i randkowaniu, nie tylko w Internecie. Siłą książki są jej bohaterowie, niepokojący klimat i świetnie zobrazowane techniki wywierania wpływu na ludzi. Serdecznie polecam!