Identyczność i różnica

Ten niewielki tomik z późnymi tekstami Martina Heideggera (1889-1976), najbardziej wpływowego niemieckiego filozofa XX wieku, ma doniosłe znaczenie w historii współczesnej myśli filozoficznej. Pierwszy tekst, Zasada identyczności, powstał w 1957 roku na 500-lecie Uniwersytetu we Freiburgu Bryzgowijskim, gdzie Heidegger spędził większość życia, drugi, Onto-teologiczny charakter metafizyki, również pochodzi z tego okresu. Pojęcia identyczności i różnicowania dotyczą samych fundamentów filozofii starającej się uchwycić "wy-różnianie się" świata z pierwotnego, tożsamego "nic" - uchwycić dzieje bycia. Autor diagnozuje dziejową sytuację człowieka w dobie cywilizacji technicznej i dominacji "ontoteologii". Zajmuje stanowisko w kwestii miejsca i roli metafizyki w ludzkim myśleniu, wypowiada się o "Bogu filozofów" odległym od "boskiego Boga". Do Boga filozofów człowiek "ani nie może się modlić, ani mu się ofiarować", "padać w trwodze na kolana", "muzykować ani tańczyć". Postulując "bez-bożne myślenie", porzucenie ontoteologii i powrót w "istotę metafizyki", Heidegger wypowiada się w swoim trudnym języku o fundamentalnych kwestiach nurtujących dzisiejszego człowieka.