Immortaliści

Zaczyna się niewinnie. Upalne lato 1969 roku, czwórka rodzeństwa Simon, Klara, Daniel i Varya, postanawia odwiedzić "kobietę, która ma moc", kobietę, która zna datę śmierci - moją, Twoją, ich, każdego kogo dotknie. Chcielibyście się dowiedzieć, kiedy wybije Wasza godzina? Jak byście się zachowali? Co byście zrobili ze swoim życiem, gdybyście wiedzieli dokładnie, kiedy się ono zakończy? Ja bym się nie zdecydowała, rodzeństwo Goldów poznało tę tajemnicę i teraz musi z tym żyć. I umrzeć...
O tym właśnie jest ta książka, o wyborach, których dokonalibyśmy, gdybyśmy znali przyszłość. O strachu, samotności, czekaniu na ten dzień...
To nie jest łatwy temat i trzeba mieć duży kunszt, żeby się na to porwać. Autorka próbuje, czasami jej to wychodzi, czasami nie. Na pewno ma duży potencjał i będę śledzić jej poczynania :) Tę pozycję oceniam jako dobrą ale wierzę, że kolejne będą jeszcze lepsze.

Bardzo dziękuję Wydawnictwu Czarna Owca za możliwość zapoznania się z tą pozycją jeszcze przed oficjalną premierą.

To książka, która na długo zostanie w mojej pamięci. Za sprawą refleksji, które wywołała. Bo czytając „Immortalistów” nie sposób nie próbować odpowiedzieć sobie na pytania dotyczące wpływu wiedzy na życie. Czy wiedza jest zawsze wartością? Kiedy chęć poznania jest usprawiedliwieniem dla kosztów zdobycia wiedzy? Na ile wiedza dotycząca daty własnej śmierci może wpłynąć na nasze wybory, plany, na treść, którą wypełnimy nasze życie? Czy można wykorzystać tę wiedzę i żyć tak, jak się chce, odważnie, bez hamulców uruchamianych w trosce o swoje bezpieczeństwo i na krótko przed wyznaczoną datą uporządkować, zamknąć, pożegnać..? Czy lepiej jest przeżyć życie całą jego pełnią, czy żyć ostrożnie w nadziei, że unikanie czynników szkodliwych dla zdrowia lub zagrażających życiu, przyczyni się do jego wydłużenia? Pojawiają się też pytania kluczowe dla jakości życia: po co i dla kogo żyć? Czy wartościowsze, pełniejsze jest życie dla kogoś, wypełnione powinnościami wobec najbliższych, czy życie dla siebie, dla spełnienia swoich marzeń?

Powyższe pytania atakują czytelnika śledzącego losy żydowskiego rodzeństwa, które skuszone chęcią poznania przyszłości i przerwania wakacyjnej nudy, udaje się do wróżki. Cyganka, nie zważając na fakt, że przyszły do niej dzieci (najmłodsze miało 7 lat), bezmyślnie, bez odrobiny poczucia odpowiedzialności, obdarza je wiedzą dotyczącą dokładnej daty śmierci każdego z nich. Przerażone, świadome, że postąpiły źle udając się po wróżbę, nie dzielą się swoim...

1969r. Gorące lato. Nowy York. Czwórka rodzeństwa poznaje datę swojej śmierci. Gdzie zaprowadzi ich ta wiedza? W jaki sposób i jakimi drogami trafią do dnia przepowiedzianego przez nieznaną kobietę? Wolno, ociągając się z każdym krokiem, czy wręcz przeciwnie, w pełnym biegu dotrą do wyznaczonego krańca? Wybór czy przeznaczenie? Co nimi kieruje? Co im stanie na przeszkodzie? Kto będzie miał odwagę zmierzyć się z przepowiednią, a kto podporządkuje jej swoje życie?
Upojony tańcem, światem odkrywającym jego seksualność i błękitnym niebem, z miłością wielką, która nie potrafi go zatrzymać, w gonitwie do własnej śmierci, w niespełnionym pragnieniu poznania i zaznania wszystkiego młody chłopak, który żyje za szybko.
Marząca magiczna dziewczyna, która nie potrafi wybrać między rodzinami: tą która ją stworzyła, a tą, którą ona stworzyła. Nieszczęśliwa, zasłuchana w odgłosy umarłego ojca i brata. U progu świata, który mógłby stanąć przed nią i jej najbliższymi otworem, dokonuje wyboru zgodnego z przeznaczeniem wypowiedzianym w dusznym pokoju przez starą kobietę.
Dojrzały mężczyzna z wielkim poczuciem winy za śmierć najbliższych lecz przekonany o sile woli człowieka. Z głęboką wiarą we własną moc, odrzucający przeznaczenie pchające go do działania. W ostatnim zrywie walki o wolność, nadal niepogodzony ze słowami obcej kobiety.
Kobieta naukowiec wierząca w moc słów, która pewnego dnia spotyka przeszłość, o której próbowała zapomnieć. Szczęśliwa, z główką małpy na piersi, ...

Czwórka dzieci pewnego letniego dnia kierowana ciekawością udaje się do wróżki, która ma przepowiedzieć im datę ich śmierci. Wtedy jeszcze nie zdają sobie sprawy jak ta wiadomość na nich wpłynie oraz jakie przyniesie ze sobą skutki.

Cała powieść to cztery obrazy, kolejno skupiające się na Simonie, Klarze, Dawidzie i Varyi. Każde z nich wybrało zupełnie inną drogę by poradzić sobie z wiedzą o tym kiedy umrą. Każde z nich zupełnie inaczej postanowiło wykorzystać dany im czas. Łapali chwilę, żyli pełną piersią, wykorzystywali okazje, zagrzebywali się w rzeczywistości, pogrążali w marazmie. Cztery zupełnie odmienne ścieżki, które jednak złożone w jedną całość nabrały znaczenia i dobitniej oddziałują na czytelnika.

Historie młodych Goldów są rozdzierające serce, poruszające oraz zapadające w pamięć. Poruszają struny emocji i sprawiają, że zupełnie inaczej patrzy się na czas i to co go zapełnia. W którejś z ostatnio czytanych książek znalazłam fragment o tym, że u dorosłego czas płynie szybciej dlatego, że mniej w nim znaczących momentów: dzień przypomina dzień, tydzień pokrywa się z tygodniem; praca, rodzina, dom, znajomi. U dziecka czy nastolatka jest inaczej. Wszystko się zmienia, ewaluuje, każdy dzień jest nowy, każda chwila przynosi nowe wyzwanie. To tak idealnie pasuje do tej powieści: doskonale pokazuje jak łatwo zapełnić i nadać wartość krótkiemu życiu i jak łatwo na własne życzenie stworzyć pustkę w długim. Idealnie podkreślone, że samo życie nie jest tak...

Bardzo dobra książka. O życiu, o śmierci, o trudnych relacjach między rodzeństwem, o samospełniającej się przepowiedni. O tym, czy warto żyć intensywnie, czy długo, o odwadze, aby tak żyć. Miejscami depresyjna, ale na szczęście kończy się optymistycznie.