Opinia na temat książki Inkub

Artur Urbanowicz jest jednym z moich ulubionych polskich autorów. Myślę, że spokojnie plasuje się w pierwszej piątce. Cenię sobie to, w jaki sposób włada słowem, jego pomysły na historię i to, że akcję osadza w pięknej i niesamowicie malowniczej części Polski - Suwalszczyźnie.

Zachęcona niesamowicie wysokimi ocenami, sięgnęłam po "Inkuba".
I z jednej strony jest to rewelacyjna książka, natomiast zabrakło mi tego czegoś! Liczyłam na horror, który sprawi, że będę bała się wyściubić nos spod koca. Chciałam się bać, mieć jak to się mówi "pełne gacie". Chciałam, by włos mi się jeżył... Chciałam, ale niestety tego nie dostałam. Tylko nie zrozumcie mnie źle - nie zwiodłam się! Nic z tych rzeczy! Otrzymałam bowiem rewelacyjną historię (swoją drogą, niezwykle okazałą objętościowo!) w klimacie dreszczowca z nadprzyrodzonym bytem w tle. A klimat jest przedni! Mamy nawiedzony dom, wioskę, w której roślinność obumiera, krowy nie dają mleka, ptactwo odlatuje, a ludzie popełniają samobójstwa i odbierają życie innym. Inkuby, czarownice, wiedźmy, duchy. Magia, czary, złe uroki. I wszystko super, tyle że nie czułam przerażenia, jakie czasami ogarniało mnie podczas czytania innych horrorów.

Spędziłam fantastyczny czas z książką, natomiast to nie było to, na co się szykowałam i nastawiałam.