Celem tej pracy jest analiza instytucji prezydentury Federacji Rosyjskiej jako innowacji w ustrojowym dziedzictwie Rosji i zarazem jako przejawu ciągłości pewnych tradycji o niedemokratycznym charakterze. Prezydentura jest tu głównym przedmiotem zainteresowania - nie tylko jej konstytucyjne podstawy, ale także procesy polityczne, które doprowadziły do jej powstania, zakres władzy prezydenta, nominalnej i realnej, a także jego rozliczne funkcje w rzeczywistym funkcjonowaniu i rozwoju systemu politycznego współczesnej Rosji. Szczególnie istotne było zatem zbadanie funkcji instytucji prezydenta wobec parlamentu i partii politycznych, rządu federalnego, regionów i ich władz, a także wobec aparatów bezpieczeństwa państwa - a to ze względu na ich szczególną rolę zarówno w ZSRR, jak w nowym państwie rosyjskim.
Aby wyjaśnić i zrozumieć ten szczególny typ instytucji ustrojowej jaką jest prezydent rosyjski, jego liczne role i funkcje, warto poszukiwać odpowiedzi na wiele pytań typu „dlaczego?”. Nie można ograniczyć się do analizy kompetencji określonych w prawie konstytucyjnym, dlatego przedmiotem analizy są tu role i funkcje a nie kompetencje. Charakterystyka uprawnień to jedynie punkt wyjścia, a nie cel poznawczy.
Aby wyjaśnić i zrozumieć ten szczególny typ instytucji ustrojowej jaką jest prezydent rosyjski, jego liczne role i funkcje, warto poszukiwać odpowiedzi na wiele pytań typu „dlaczego?”. Nie można ograniczyć się do analizy kompetencji określonych w prawie konstytucyjnym, dlatego przedmiotem analizy są tu role i funkcje a nie kompetencje. Charakterystyka uprawnień to jedynie punkt wyjścia, a nie cel poznawczy.