Irytujący pan Hunter

To moje kolejne spotkanie z twórczością Liliany, natomiast z Natalią pierwsze, bardzo lubię czytać historie pisane przez duety, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok powieści "Irytujący Pan Hunter". Język jakim posługują się autorki jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się naprawdę ekspresowo i z dużym zainteresowaniem, ja pochłonęłam tą historię w jeden wieczór i uwierzcie, że nie mogłam się od niej oderwać! Fabuła została w bardzo ciekawy sposób nakreślona, dopracowana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani. Myślę, że śmiało moglibyśmy się z nimi utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy. Historia została przedstawiona z perspektywy obojga bohaterów, co pozwoliło mi lepiej ich poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się mierzą, a tym samym mogłam lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Oboje od początku zaskarbili sobie moją sympatię - są uparci, charakterni i świetni w tym co robią. Relacja pomiędzy Adamem a Cathrine toczy się swoim niespiesznym rytmem, co bardzo mi się podobało, została w bardzo intrygujący sposób zaprezentowana, już od ich pierwszego spotkania czuć było wyraźną chemię między nimi, a ich potyczki słowne wielokrotnie sprawiały, że na mojej twarzy gościł uśmiech. Jedno jest pewne, przy tych bohaterach nie ma nawet chwili na nudę, ich perypetie i przeciwności losu jakie muszą pokonać dostarczają Czytelnikowi wielu wrażeń i emocji! Ogromnie spodobał mi się wąt...

Napisane książki przez duety zawsze budzą niepokój,czy autorzy poradzą napisać historie,która wciągnie od samego początku.Tym razem autorki wspaniale potrafiły stworzyć historie,która budzi wiele emocji poprzez śmiech,wzruszenie kończąc na uczuciu,które potrafi przysporzyć wiele zaskakujacych wydarzeń w życiu bohaterów.

Powieść można zaliczyć do komedii romantycznej,choć autorki dodały namiastki sensacji połączonym z kryminałem.To stworzyło niebezpieczeństwo o życie i obawę o przyszłość z otwarciem upragnionego hotelu.Dodając do tego dużej dawki humoru i gorących scen sprawiają,że lektura staje się rewelacyjna.Czytanie staje się sama przyjemnością,ponieważ bohaterów polubiłam od początku.Wzbudzają same pozytywne emocje.Kibicowałam bohaterom w czasie ich potyczek słownych i szalonych wydarzeń,które sprawiały uśmiech na mojej twarzy.

Warto wspomnieć o przyjacielu Adama-Marku,którego zachowanie i zabawne teksty były świetne.Potrafił rozśmieszyć i sprawić,że często Adamowi brakowało słów….

Jest to wspaniała książka,która warto przeczytać i miło spędzić czas z Adamem,Catheriną i innymi bohaterami.
Gorąco Wam ja polecam.

Bardzo byłam ciekawa tego duetu. Znam autorek debiuty i w recenzjach mogliście zauważyć, że historie mi się podobały, ale nie zawsze styl mi odpowiadał. Ale ciekawość wzięła górę i przeczytałam połączenie.

Gratuluję za świetny pomysł na fabułę, bo jest zdecydowanie oryginalny i ciekawy. Dwójka głównych bohaterów również super wykreowana. Anglik i Francuzka to świetne połączenie i nie było nudy z tą parą nawet na chwilę. Tytuł nam obiecuje ze w książce, znajdziemy Irytującego bohatera i ten Pan zdecydowanie czasem działa na nerwy, ale jest bardzo kochany. Ich relacja super się rozwijała i fajnie była przestawiona. Nie raz się śmiałam i gadałam do książki. Jedyny minus dużo opisów, które tak wiem, są potrzebne do rozbudowania historii, przede wszystkim przestawienia nam większego obrazu i tylko czasem mnie wkurzały, bo chciałam już akcje, emocje i przeżycia. A tych emocji nie zabrakło, nie ma ich jakoś dużo, ale też nie mało. Nudy w książce nie znajdziemy. Co do połączenia stylów myślę, że dziewczyny wykonały kawał dobrej roboty i książka wyszła fantastyczna. Spędziłam z nią miłe dwa wieczory.

„Irytujący Pan Hunter” to książka, z którą po prostu nie dało się nudzić. Mnie się podobała i z wielką przyjemnością polecam.