Opinia na temat książki Jaga

Jak dla mnie jest to najlepsza część uniwersum. Jaga jest świetną bohaterką - stanowczą, samodzielną, z poczuciem humoru, wiedzącą czego chce i pewną swojej kobiecości. A w ogóle, jak nie kochać postaci, która zaczęła karierę szeptuchy od nałożenia klątwy na połowę wioski, rozkopania kilku grobów albo ukatrupieniu wapierza którego przy pierwszym spotkaniu zmusiła do pomocy przy czarnej robocie?
Już nie dziwię się skąd znany czytelnikom "Szeptuchy" arsenał w piwnicy. Bo podczas spotkań z nadprzyrodzonymi istotami Jaga nie ma tyle oporów co Gosia by przejść do bezpośrednich działań. Szuka oczywiście pokojowych rozwiązań, ale gdy te okazują się niemożliwe potrafi wziąć sprawy we własne ręce. I nie potrzebuje do tego pomocy męskiego ramienia - chociaż co prawda boskim nie pogardzi.
Tak, drugą istotną postacią w tej książce jest Swarożyc! I robi się nam z tego duet marzenie. Ich kolejne spotkania czyta się świetnie. Z czasem we wszystko wplącze się jeszcze Miszczuj, który jest nawet bardziej nieogarnięty niż na starość (z Jagą strasznie nie pasują do siebie charakterami a jednak jakimś cudem ma się ochotę im kibicować)
Książka skończyła się w taki sposób, że może doczekamy się kiedyś dalszych przygód szeptuchy. Bardzo na to liczę :)