Opinia na temat książki Jedenaście godzin

Przez większą część czytania tej książki miałam pewien niedosyt spowodowany tym, że autorka wrzuca czytelnika od razu, jak dla mnie za szybko, na głęboką wodę: nie pozwala na bliższe poznanie bohaterów i ich życia, niemal od pierwszej strony rozpoczyna się dramat głównej bohaterki i upiorny wyścig z czasem. Miałam wrażenie, że książka została przed wydaniem okrojona z kilkudziesięciu stron. Jednak zakończenie wynagradza wcześniejsze niedostatki: dosłownie zapiera dech w piersi i człowiek prosi tylko, żeby wszystko wreszcie dobrze się skończyło. Abstrahując od samej historii, denerwowała mnie ogromna pobożność Didi – głównej bohaterki – trudno uwierzyć, aby tak religijnymi zwrotami i biblijnymi cytatami posługiwała się tak młoda kobieta. Momentami zachowywała się po prostu jak dewotka. Dziwi też jej uległość i zbyt bierne poddanie się całej sytuacji i porywaczowi, jednak zakończenie pokazuje, że jednak Didi potrafi zawalczyć o siebie i dziecko w sposób godny pozazdroszczenia i naśladowania. Tłumaczenie też pozostawia jak dla mnie wiele do życzenia: męczyły mnie zwroty typu: bambetle, zakapior, kpisz czy o drogę pytasz, na podorędziu. Nie pasowały one zupełnie do klimatu tej książki i troszkę irytowały podczas czytania, na szczęście nie było tego zbyt wiele. Nie jest to do końca ani thriller, ani kryminał, ani książka czysto obyczajowa, wszystkiego po trochu a żaden z tych wątków nie jest do końca dopracowany.Zakończenie jednak naprawdę chwyta za serce.