Opinia na temat książki Jedyne takie miejsce

To jest kolejna książka, która za długo leżała na półce i czekała na swój czas. Do dnia dzisiejszego nie mogę przeżyć, że tak z nią zwlekałam, dlatego jeżeli ktoś z Was jeszcze jej nie czytał, koniecznie sięgnijcie. „Jedyne takie miejsce” to książka z gatunku new adult oraz jest to debiut autorki. Jak więcej sami z debiutami jest różnie, ale ten był przepiękny, a godziny spędzone przy powieści zleciały w mgnieniu oka.

Historia opisana w książce dotyczy pary młodych przyjaciół z dzieciństwa – Leny oraz Alka. Osiemnastoletnia Lena mieszka wraz z babcia i synkiem w domu pod lasem obok dziadka Alana. Chłopak przyjeżdżał co roku na wakacje do dziadków, aż do dziewiątego roku życia. Kolejnym razem Alan odwiedzać swoich bliskich w wieku dwudziestu lat. Już jest dorosły i może sam o sobie decydować, a wcześniej niestety jego grubiański ojciec nie chciał go przywozić do dziadków. Lena każdego roku czekała na swojego przyjaciela, aż się doczekała. Ale teraz wszystko się zmieniło. Nie są już beztroskimi dziećmi, tylko ona jest młoda matka dwuletniego synka, a on poważnym studentem. Jednak po spotkaniu każde z nich odnajduje w sobie cząstkę siebie z dzieciństwa. Jak się potoczą dalsze losy tych dwojga ? Czy ich przyjaźń przetrwała taki czas ? Czy mowa tutaj tylko o przyjaźni ?

Książka wywarła na mnie mnóstwo emocji. Od uśmiechu, aż po łzy. To była pierwsza książka przy której uroniłam kilka łez. Był to dla mnie szok, bo ja nigdy nie płacze na książkach, praktycznie mało co mnie wzrusza, ale z tą książką było zupełnie inaczej. Książkę czytało się z wielką przyjemnością, a kartki przewracały się z zawrotną prędkością. Autorka ma cudowny język, który bardzo mi odpowiada. Cieszę się bardzo że już 30.10 ukaże się kolejna książka autorki :)