Droga życia księdza Granata odznaczał się gorliwością i odwagą. Był człowiekiem niezwykle pokornym. Obca mu była postawa łatwego sukcesu, poklasku, taniej aprobaty [...]. Był autorytetem moralnym. Położył ogromne zasługi dla rozwoju Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego w czasach komunistycznego zniewolenia. [...] położył ogromne zasługi na polu teologii dogmatycznej. Wielokrotnie podkreślał, że powinna ona zachowywać ścisłe związki z życiem chrześcijańskim. Dlatego jego mottem stał się fragment Listu świętego Pawła do Efezjan (4,15): ”prawdę czynić w miłości” [...]. Tylko bowiem teologia zmierzająca „ku człowiekowi i Bogu w Chrystusie” może stworzyć właściwą postawę do autentycznej solidarności i międzyludzkiego braterstwa.