Opinia na temat książki Jest krew...

Wiele osób narzeka na tę książkę, ale mnie naprawdę się spodobała. Że King się powtarza? Pewnie, ale jak biorę książkę Kinga, to chcę Kinga. Że opowiadania nierówne? Jak to opowiadania. Ale fajne.
Pierwsze powstało z niepokojącego obrazu telefonu dzwoniącego w zakopanej trumnie. Co będzie, kiedy zadzwonisz do nieboszczyka? A jeśli odpowie? Oczywiście, mogłoby być straszniej, ale w sumie dlaczego? Pan Harrigan to był w gruncie rzeczy porządny gość. Przynajmniej w stosunku do Craiga. A Craig to porządny chłopak, który nie chce eskalować sytuacji.
Na drugie czytelnicy pomstują w opiniach, że jest nie wiadomo o czym. Ależ wiadomo - pokazuje to pierwsza część, a tłumaczy ostatnia. Każdy człowiek to osobny wszechświat, nie ograniczony zewnętrznymi pozorami. Nawet w nudnym bankierze może drzemać szalony tancerz. I nawet jeśli wiesz, ze nie dożyjesz starości, warto zrobić, co w twojej mocy. Oczywiście, podsumowane w ten sposób, brzmi to banalnie, ale każda z części opowiadania ma swój klimat i wdzięk - sugestywny opis apokalipsy, radosna scenka rodzajowa przeplatana reminescencjami z młodości, sceny z dzieciństwa i wśród nich pewne szczególne wspomnienie...
Trzecie to kontynuacja i odprysk "Outsidera", z Holly Gibney jako główną bohaterką. Jeśli lubisz Holly - ja tak - to ci się spodoba.
Na koniec typowa dla naszego autora historia o pisarzu, który się męczy pisaniem i przydarzają mu się wokół tego dziwne rzeczy. A w opowiadaniu znaczącą rolę odgrywa tytułowy szczur.
Nie, jakieś szczególnie odkrywcze to nie jest, ale na Jowisza, czyż nie chodzi po prostu o odrobinę dobrej zabawy?