Opinia na temat książki Jest krew...

Przesłanki do tego, że lektura „Jest krew” będzie olbrzymią przyjemnością były następujące: lubię opowiadania, jestem fanem Mistrza Kinga, lubię się bać przy czytaniu. Siadając do lektury wiedziałam, że będzie świetnie. Aż tak cudownie nie było. Książka mnie rozczarowała, ot taki sobie przeciętniak do przeczytania i zapomnienia. Cztery opowiadania.

Pierwsze o telefonie i chłopcu, który dorastał w niecodziennych okolicznościach. Obyczajówka z elementami horroru w wersji light, fajny pomysł, klimat i narracja.
- Dobra rozgrzewka przed kolejnymi opowiadaniami - pomyślałam. Ale dalej było gorzej.

Opowiadanie drugie - o niczym. Sorry, ale to było takie „aleocochodzi”. Nijakie, poplątane. Napisane po co? Już go nie pamiętam. Zainteresował mnie tylko przez chwilę wątek postapo, ale szybko zgasł.

Trzecie - sequelowo i przewidywalnie. Ale wreszcie po raz pierwszy powiało grozą. Tyle że jeśli ktoś nie czytał Outsajdera, a planuje, to dostanie spojler.

I wreszcie opowiadanie czwarte - o pisarzu bez weny, taki sobie mix obyczajówki i mini horroru z fantastyką. Autor wprawdzie powolutku i konsekwentnie buduje klimat straszku ( bo nie: dorosłego strachu), ale mnie się ten strach nie udziela, ze spokojem obserwuję jak się opowieść potoczy i jest mi wszystko jedno co spotka bohatera. Dylemat moralny, czyli wątek przewodni - no niby jest OK, ale zaprzedanie duszy wyeksploatowano już w literaturze wielokrotnie.

Książka jest poprawna, ani dobra, ani zła. Tylko jak to się stało, że zwyciężyła w plebiscycie LC 2021? Ano może tak, że przeczytanie najnowszego dzieła Kinga deklaruje 1444 osoby, a zagłosowało na nią 2151 czytelników.
Dla mnie na 5 i pół. A niech będzie w zaokrągleniu 6, awansem w oczekiwaniu na kolejne opowieści.
Swoją drogą może autor jest na takim etapie twórczym, że powinien się rozejrzeć za jakimś szczurem?