Opinia na temat książki Jestem otchłanią

Ponoć jeśli we Włoszech mówisz thriller, to myślisz Carrisi, i coś w tym jest. "Jestem otchłanią" to najnowszy thriller tego autora, inspirowany prawdziwymi wydarzeniami.

Vera nigdy nie była dobrą matką, najlepiej wie o tym jej pięcioletni syn spragniony uwagi i czułości. Jego historia budzi współczucie i zgrozę.

Teraz ten pięciolatek jest sprzątającym mężczyzną i poznaje ludzi, poprzez to czego się pozbywają. "Śmieci wyrzucane przez człowieka opowiadają jego prawdziwą historię. Bo, w przeciwieństwie do ludzi, śmieci nie kłamią". Od zawsze czuje się niewidzialny dla innych, lecz wszyst­ko zmie­nia się, gdy ratuje tonącą dziewczynkę. Jakie będą tego konsekwencje?

Od początku panuje tu niesamowity, mroczny i lekko psychodeliczny klimat. Najważniejsi bohaterowie pozbawieni zostali imion, a określają ich charakterystyczne dla nich cechy. Niby prosty, a jakże nietuzinkowy pomysł: nie spodziewałam się, jak wiele można wywnioskować z tego, co wyrzucamy. Sprzątacz jest pewnego rodzaju stalkerem, który wiedzę o swych ofiarach, czerpie nie z internetu, lecz z ich śmieci.

Autor jak zwykle wzniósł się na wyżyny i w genialny sposób połączył wszystkie wątki. Akcja jest niezwykle dynamiczna, a fabuła zawiła i tak intrygująca, że nie sposób odłożyć książki na później. Gęsta od niedomówień, niesamowicie mroczna atmosfera, tylko potęguje naszą ciekawość. Historia wciąga i trzyma, aż do nieoczywistego zakończenia, po którym mamy czytelniczego kaca.
Nie będę więcej zamulać: bierzcie i czytajcie Wszyscy!