Julka. Po drugie - magia jest w tobie

Drugi tom serii zaczyna się dokładnie w momencie zakończenia pierwszego. Julka przyjeżdża do domu na przerwę między trymestrami nauki w szkole magii, dowiaduje się od matki, dlaczego ta nigdy z nią na temat magii nie rozmawiała i co właściwie stało się z jej ojcem. Potem wraca do szkoły, w której zaczyna się nauka magii zwierząt, a czwórka wzmiankowanych już w tomie pierwszym tajemniczych postaci (należy się domyślać, że wielkich magów, mistrzów czy coś w tym rodzaju) stwierdza, że istnieje jakieś zagrożenie i należy się go spodziewać w szkole.
Sama magia zwierząt przemawia do mnie bardziej niż ta poprzednia, roślin, szczególnie, że w ramach zajęć uczniowie leczą leśne zwierzęta, co bardzo mi się podoba. Historia Julki i jej przyjaciół toczy się leniwie, pojawia się wątek uczuciowy, ale bardzo delikatnie zaznaczony, trafiają do Julki tajemnicze teksty o czarownicy Barbarze, oczywiście nikt nie ma pojęcia jakim cudem, a poza tym okazuje się, że dziewczyna ma dziwne ataki jakby choroby, która powoduje słabość, potworny ból głowy i sprowadza złe sny.
Całość jest napisana dość sztywno, nie ma tu polotu, rozmachu, wydarzenia się po prostu tak jakoś sobie się toczą, autorka ma problem ze zbudowaniem napięcia, no i cała akcja dotycząca dziwnych stanów Julki jest po prostu marna.
W pierwszym tomie dowiadujemy się, że dziewczyna ma wyjątkowo silną moc, przez co budzi zainteresowanie (wygląda na to, że niezdrowe) jakichś zagranicznych magów, szkołę odwiedza mag z Rosji...