Kościół katolicki w powojennej Polsce był jedyną instytucją sprzeciwiającą się ateizacji i komunistycznej indoktrynacji. W latach 1944–1956 około tysiąca kapłanów doświadczyło represji, w tym nękania, bicia, aresztowań i skazywania na śmierć. Co najmniej dziesięciu księży zostało zamordowanych przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa w latach 1956–1989. Władza próbowała zniszczyć Kościół, prześladując 22 kapłanów męczenników, takich jak bł. Jerzy Popiełuszko, ks. Michał Rapacz, ks. Władysław Findysz, ks. Franciszek Blachnicki oraz księża zamordowani w 1989 roku: Stefan Niedzielak, Stanisław Suchowolec i Sylwester Zych. Joanna Wieliczka-Szarkowa opisuje również mniej znanych kapłanów, m.in. ks. Michała Pilipca, ks. Stanisława Domańskiego, ks. Piotra Oborskiego i ks. mjr. Rudolfa Marszałka