Kawa o zapachu lawendy

Konstanty 30 letni mężczyzna nauczyciel języka niemieckiego i właściciel szkoły językowe. Chłopak bardzo wcześnie stracił matkę, po czym był wychowywany przez ojca komendanta. W domu był rygor i dyscyplina, przez co teraz boryka się z nerwicą i brakiem wiary w Siebie. Kostet po ukończeniu studiów zerwał kontakty z ojcem. W wolnym czasie chłopak z kumplami spędzał czas na siłowni w klubach. Wzbudzali zainteresowanie kobiet, natomiast Kostek nie za specjalnie się w nie angażował. Wszystko się zmienia gdy poznaje Anię piękną wariatkę, która prowadzi Swoją kawiarnię. Między to dwójką zaczynają rozwijać się relacje. Wydaje się, że wszystko jest dobrze, ale jak to bywa w życiu zawsze trafią się jakieś kłody i los krzyżuję plany.
Czy miłość wystarczy, aby uwierzyć w siebie?
Książkę czyta się bardzo szybko i lekko, jest dość króciutka. Kawa o zapachu lawendy opowiada nam o przeżyciach jakie w późniejszym czasie mają na nas wpływ. Osobiście polecam sięgnąć po książkę na pewno miło spędzicie przy niej czas.

Po powieść sięgnęłam ze względu na okładkę, na której widać kubek z kawą w otoczeniu kwiatów lawendy. I tu, właściwie, kończy się mój zachwyt. Niestety nie poczułam zapachu ani kawy ani lawendy, chociaż przewijają się one od czasu do czasu w niektórych wątkach. Zabrakło mi sugestywnych, działających na wyobraźnię opisów, zaskakujących zwrotów akcji, rozwinięcia poruszanych problemów i klimatu, który nie pozwala oderwać się od czytania. „Świetna, unikatowa, pyszna” to trochę za mało, by można było poczuć aromat i woń kawowego napoju oraz kwiatów.

Recenzja na moim blogu: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/07/615-kawa-o-zapachu-lawendy.html

”Kawa o zapachu lawendy” Paulina Kowalczyk ☕🥐

Konstanty – trzydziestoletni właściciel szkoły językowej, nauczyciel niemieckiego. Skłócony z ojcem. Trochę przez niego stłamszony, nie wierzący w swoje możliwości. Ma pomysł na powieść, do której jakoś się nie może zabrać. Ania – ma swoją kawiarnię. Zawiodła się na mężczyznach. Spełnia swoje marzenia. Ma bardzo dobre relacje ze swoją matką.
Są swoimi lustrzanymi odbiciami, zarówno oni jak i ich rodzice.

Pewnego razu jednak stają na swojej drodze, niestety życie jak z bajki nie trwa za długo…

Pomimo, iż książka ma jedynie 176 stron porusza wiele spraw - skrajnie odmienne relacje z rodzicami, wpływ dzieciństwa na dorosłe życie i wiele innych. Do tego bardzo obrazowe opisy miejsc. Skoro to jest debiut autorki to już się nie mogę doczekać kolejnych powieści Pani Pauliny.

Kostek jest mężczyzną po przejściach. Śmierć mamy, gdy był jeszcze dzieckiem oraz rygorystyczne zachowanie jego ojca sprawiły, że walczy z nerwicą oraz nie wierzy w siebie. Ma własną szkołę, jest nauczycielem j. niemieckiego, ale nie sprawia mu to przyjemności. W głowie ma pomysł na książkę, jednak boi się przelać myśli na papier. Z ojcem nie ma kontaktu od lat, a jedyną osobą, na którą może liczyć, jest pani Wandzia, sąsiadka, która traktuje go jak syna.
Mężczyzna lubi chodzić do kawiarni, a kiedy poznaje jego właścicielkę, zakochuje się prawie od razu. To ona zaczyna zmieniać życie Kostka, podbudowuje go, sprawia, że pomalutku zaczyna wierzyć w siebie. Czy Kostek pokona zmory przeszłości? Czy odważy się radykalnie zmienić swoje życie? Czy miłość do Ani będzie na tyle silna, by o nią zawalczyć, kiedy przeszłość zapuka do drzwi?

Książka jest cieniutka, ma niecałe 200 stron, a to sprawia, że czyta się ją bardzo szybko. Historia nawet ciekawa, dość wciągająca. Z przyjemnością śledziłam historię Kostka i Ani.

Bohaterowie dość ciekawi, realistyczni.
Kostek jest mężczyzną po przejściach, zagubiony, nieszczęśliwy. Miłość go zmienia i to bardzo, a mnie osobiście ta zmiana zdecydowanie się podobała.
Ania ma za sobą nieudany związek, po który ciężko jej było się pozbierać. Sympatyczna, wesoła, nie poddaje się, walczy o własne szczęście. To bohaterka, którą polubiłam.

„Kawa o zapachu lawendy”, która nie wzbudza wielu emocji, a jednocześnie pr...