Każde twoje słowo

To moje pierwsze spotkanie z twórczością tej autorki, ale już teraz wiem, że będzie ona jedną z moich ulubionych. Z książką pani Marty Reich przeżyłam wiele emocji, o różnej sile rażenia, od wzruszeń, frustracji, fascynacji aż po uczucie zaskoczenia. Niektórych wydarzeń się spodziewałam, ale to tylko wzmagało moją ekscytację i napięcie, które nie pozwalało mi na spokojne czytanie. Odkładałam nie raz książkę, by ochłonąć, bo nawarstwienie doznań sięgało zenitu, zarówno w przypadku sytuacji z przeszłości, jak i teraźniejszości.

„Każde twoje słowo” to przejmująca, romantyczna, z cudnym klimatem końcówki lat 90. opowieść o marzeniach i miłości odnajdującej drogę po latach, do przeznaczonych sobie serc, w których jest wciąż żywa, mimo upływu czasu. Spotkanie Karoliny i Nelsona w dorosłym życiu wywołuje lawinę wspomnień i na nowo rozpala w nich ogień, który nieco przygasł. Otrzymują szansę od losu na spełnienie swoich młodzieńczych marzeń, ale muszą rozliczyć się ze swoim bagażem z przeszłości. Przekonują się też, kto jest osobą godną zaufania i dzięki komu stracili piętnaście lat życia.

cała recenzja:https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/11/940-kazde-twoje-sowo.html

Często się mówi, że młodość ma swoje prawa, że to najlepszy czas na popełnianie błędów i naukę życia. Ale czy na pewno jest to dobra rada? Zdarza się przecież i tak, że właśnie wybory, których dokonujemy w młodym wieku mogą zaważyć na całym dorosłym życiu i to niekoniecznie w pozytywnym sensie. I właśnie o tym jest ta książka. Cudowna, mocna, dająca wiele do myślenia, przeszywająca do szpiku kości. Pokazująca, że są ludzie i wydarzenia, które odciskają na nas swoje piętno i żaden upływ lat nie jest w stanie tego zmienić. To opowieść o przyjaźni, miłości, samotności, strachu i traumatycznych zdarzeniach, które mają ogromny wpływ na odbieraną rzeczywistość. Zdecydowanie jest to pozycja, której warto poświęcić swój czas!

Karolina ma świetną posadę, wymarzone mieszkanie i figurę nastolatki. Nie ma w swoim życiu żadnych zobowiązań, może żyć tak, jak chce, bowiem w domu nikt na nią nie czeka. Co prawda od kilku miesięcy spotyka się z Piotrem, ale nie jest w stanie zaangażować się w tę znajomość tak, jak powinna. Pomimo upływu lat wciąż okazyjnie dręczą ją koszmary, przypominając o życiu, o którym chciałaby zapomnieć. I choć gdy spojrzy się na nią z boku to można jej wielu rzeczy pozazdrościć, to nikt nie wie jak wielkie i niezagojone blizny nosi w sercu, jak przytłaczające wspomnienia ciągle rozgrywają się w jej głowie. Czy kiedykolwiek będzie w stanie odciąć się od przeszłości, od niepewności co do swojej wartości, która ciągle w niej tkwi i znajdzie w sobie siłę by...

,, Świat zdawał się nie zauważać, funkcjonując sobie spokojnie w swoim normalnym rytmie, że w tym samym czasie ona walczyła o każdy oddech, o każdą kolejną minutę".

To bardzo piękna książka. Z pozoru niewinna, lecz niosąca cały ogrom emocji i przeżyć, które bardzo nas dotkną. Napisana z przeskokami w czasie, byśmy mogli zrozumieć, dlaczego w jednym czasie serce Karoliny pęka na milion kawałków, a w drugim, dopiero poznaje obiekt wcześniejszego załamania. Sklejona cudownymi porównaniami i ozdobnikami, gdzie rzeczy błahe nabierają wyjątkowości i subtelności. Pisana z sercem na dłoni, wspomnieniami gorejącymi w zakamarkach pamięci i uczuciem, które jednych wznosi na wyżyny, a innych wykańcza jak sepsa. Przeczytacie o tym, jak ważne dla niektórych jest wykształcenie i jak wiele rzeczy przez to zabiera. Ile poświęcamy dla bliskich, by czuli, że darzymy ich uczuciem i ile na tym tracimy. Co oznacza praca w korporacji i jakie wymagania że sobą wiąże? Dlaczego to o czym chcemy zapomnieć powraca niczym bumerang i to ze zdwojoną siłą? Czy można od tak sobie zmienić tożsamość i co nas do tego skłania? I czy da się skleić serce z porcelany, gdzie z biegu czasu zawieruszyły się gdzieś niektóre odłamki?
Kurcze, tak bardzo bym chciała wam tą książkę skrócić. Mam tyle emocji do przekazania, bo to jedna z bardzo przejmujących powieści. Wzruszy was do łez pokazując, że nawet największe wyznanie miłości czasem może stracić na ważności. Nic nigdy nie jest i nie było wieczne. Ba...

Lubicie odnajdywać w bohaterach książek cząstkę siebie?

Ja ogromnie, choć już się przekonałam, i to nie raz, że to odnajdywanie bywa niestety bolesne...

Chcecie wiedzieć co mam wspólnego z Karoliną, główna bohaterką powieści Marty Reich "Każde twoje słowo"? Otóż tak samo jak Karo kończyłam studia na początku XXI wieku i byłam świadkiem zmian zachodzących w Europie na przełomie XX i XXI w. Tak samo byłam wychowywana przez babcię, kiedy rodzice wyjechali za granicę na kontrakt. Też miałam babcię Kresowiankę, która w czasach młodości musiała podjąć trudne decyzje...

Jestem pewna, że takich historii jest wiele.
Cieszę się z jednej rzeczy, że życie nie doświadczyło mnie tak bardzo jak Karolinę. Że nie musiałam w młodym wieku podejmować takich decyzji jak bohaterka. Decyzji, które zmieniają wszystko, wywracają życie do góry nogami i zostawiają otwarte rany, które nigdy nie dają o sobie zapomnieć...

Podobała mi się w tej książce jej prawdziwość. Autorka przedstawiła wydarzenia z dwóch perspektyw czasowych stopniowo ujawniając tajemnicę bohaterów. Stworzyła zawiłą historię grupy studentów, pokazała relację przyjacielskie, pierwsze miłości oraz polskie realia sprzed dwóch dekad. Zestawiła przeszłość z teraźniejszością, dwudziestolatków z prawie czterdziestolatkami, marzenia z rzeczywistością.

Niektóre wątki tej powieści naprawdę mnie zaskoczyły i wywołały falę emocji, przeróżnych. Złość, współczucie, bezsilność... Świadomość utraco...

Karolina to kobieta o ciężkiej przeszłości, która codziennie stara się ją zostawić za sobą i żyć nowym, lepszym życiem. Wszystko jest na dobrej drodze, póki na jej drodze nie staje nowy współwłaściciel firmy w której pracuje. Okazuje się, że mężczyzna przywołuje w Karolinie wszystkie emocje, o których ta tak chciała zapomnieć… Co łączy tą dwójkę? Co wydarzyło się w przeszłości, że tak odmieniło to ich życie?

„Każde twoje słowo” to słodko-gorzka powieść o sile prawdziwej miłości, ludzkich dramatach, trudnych wyborach i niespełnionych marzeniach. Autorka opowiedziała nam tę historię na dwóch płaszczyznach czasowych. Dzięki temu mamy szansę poznać bohaterów i dogłębnie zagłębić się w ich emocjach oraz wspomnieniach. Bohaterów poznajemy w 1999 roku, kiedy są młodymi studentami pełnymi ambicji, a 18 lat później widzimy w nich dojrzałe osoby, którym życie „dało w kość”. Już od pierwszych stron poczułam ogromną więź z Karoliną - może chodzi o to, że jest moją imienniczką, albo o to, że tak wiele nas łączy… Bardzo spodobał mi się sposób kreacji tej postaci - z pozoru tak silnej i niezależnej, a w środku tak kruchej i skrzywdzonej.

Książka ta jest bardzo dojrzała i skłania nas do ogromnych refleksji. Potrafi spowodować, że wzbiera w nas ogrom emocji. W moim przypadku na koniec doprowadziła nawet do płaczu.

Z historią Karoliny utożsami się zapewne niejedna kobieta. Dlatego z całego serca polecam Wam tę powieść. Być może...

„Tylko pasja i miłość. Tylko o to warto się bić. Reszta nie ma tak naprawdę znaczenia”.

Karolina i Nelson, warszawiacy, pokolenie lat 80. Ludzie urodzeni u schyłku dawnego systemu. Ich dzieciństwo i młodość to początki transformacji, okres wielu ograniczeń, ale i nadziei na lepszą przyszłość w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej. Piękni młodzi i zakochani, ambitni i zdeterminowani, choć tak różni. Ich spotkanie było cudem lub błędem systemu. Każde z nich miało swoje marzenia, pragnienia i pasję. Żadne nie bało się wielkich słów. A potem życie te słowa brutalnie zweryfikowało.
Po latach, rekin biznesu i bizneswoman, za sprawą cudu lub kolejnego błędu systemu, spotykają się ponownie.
Każde z nich pamięć o wydarzeniach sprzed lat skrzętnie zamiotło pod dywan. Teraz przyszedł czas by skonfrontować obie wersje wydarzeń, które tak wielki wpływ wywarły na ich obecne życie.
Czy ich ponowne spotkanie zapoczątkuje budowę mostu pomiędzy teraźniejszością o przeszłością?
Czy stracone lata, zatracone nadzieje i bezpowrotną młodość uda się odczarować i zamienić w dojrzałą relację opartą na zaufaniu i miłości?
„Każde twoje słowo” to niezwykle autentyczna powieść obyczajowa wywołująca wiele emocji. Pokazuje życie takie jakie jest, bez ubarwiania. Skłania do przemyśleń o cenie młodzieńczych marzeń, którą często są zerwane na zawsze więzi, nieoczekiwane kompromisy i zmiany rzutujące na życie wielu ludzi. Książka bawi i wzrusza dając czytelnikowi ch...

Najczęściej ranimy tych, którzy są nam najbliźsi".
Czy to zdanie nie zachęca, aby sięgnąć po książkę?
Mnie skusiła okładka i owo zdanie.
Rok 2017. Karolina wiedzie cudowne życie. Mimo tego, że jest silną i niezależną osobą jej przeszłość ciągnie się za nią.
Kiedy pewnego dnia wpada spóźniona na spotkanie z nowym współwłaścicielem firmy, zamiera. Przeszłość staje jej przed oczami.
Rok 1999. Nelson i kumple prowadzą typowo studenckie życie. Podczas jednej z imprez dostrzega on dziewczynę o szmaragdowych oczach i nie spocznie póki jej nie pozna bliżej.

Autorka stworzyła dwie płaszczyzny czasowe. Czy coś je łączy? Czy może to zupełnie różne historię obcych sobie ludzi?
Autorka stworzyła piękną historię o miłości, bólu, wybaczaniu i daniu drugiej szansy, bo każdy z nas może popełnić błąd.
Stworzyła bohaterów prawdziwych, do bólu realnych, z problemami, które czytając chcemy dzielić razem z nimi.
Gama uczuć jaką serwuje nam Autorka est tak ogromna, że ciężko przejść obok tej lektury obojętnie.
Zaszywa się w nas, gdzieś wierci dziurę i drąży, aż pochłonie nas całkowicie.
Było to moje pierwsze spotkanie z autorką i mam nadzieję, że nie ostatnie. Jestem pod wrażeniem i polecam poznać losy bohaterów.

Bardzo ciepła i wzruszająca książka