Cytaty z książki "Klaps... Opowiadania trzy"

“(...) szczęście potrzebuje zawsze nieszczęścia, to idzie w parze, jak kobieta z mężczyzną, jedno bez drugiego byłoby nieszczęśliwe, a jeśli już są razem, to jedno kręci nosem, a drugie kiwa głową. Taka szamotanina, przeplataniec. Jak masz go za wiele, to też jest niedobrze.
Ale kiedy jest, trzeba się cieszyć, że jest. To taka gra. Raz
dobrą kartę wyjmiesz, a raz asa pominiesz.”

“Kark mialem spocony, w dloniach czułem pot od kurczowego trzymania monet. Nawet mój ptaszek w portkach otarł się o rzeszę drobniaków i jakoś się ożywił. Wchodząc do klasy, czułem grubszy palik w gatkach. Mój patyczek prężył się, więc dłonią dyskretnie majtałem w kieszeniach aby nie rozłożył mi się namiot. Żwawo poszedłem do ławki, nie chcạc, aby klasa zauważyła, że coś mi puchnie w spodniach, i klapnąłem na krzesełko.”

“Starość to już inna radość.”

“Szczęścia trzeba szukać na różne sposoby. ”

“Jeśli człowiek zwleka z czymś, bo nie ma odpowiednio dużo czasu, to już nigdy nie zrealizuje tego, co zamierzał. ”

“Jadąc tu, nie wiedziałem, że będzie taki klaps...”

“Nie bojąc się sideł, zrzucanych na nas codziennie, latajmy tam, dokąd chcemy. ”

“(...) szczęście jest porozrzucane jak kamyczki na brzegu morza, każdy inny od drugiego, ale pojedynczy ma własne ukryte znaczenie. ”