Klechdy

„Klechdy, starożytne podania i powieści ludu polskiego i Rusi” to zbiór podań i legend ludowych, zebranych w XIX wieku przez Kazimierza Władysława Wójcickiego. Autor zabiera nas w świat chłopskiej wyobraźni, pełen magii, cudów, niezwykłych przygód, dziwaczności i krwawej makabry. Książka składa się z dwóch części – w pierwszej znajdziemy teksty zawarte w trzecim, uznawanym za wzorcowe, wydaniu najsłynniejszego z dzieł autora z 1876 roku, zatytułowanego „Klechdy. Starożytne podania i powieści ludowe”. Drugą część stanowią baśniowo-gawędziarskie opowiadania Wójcickiego, publikowane w różnorakich zbiorach i periodykach.

Całość zilustrowana została oryginalnymi rysunkami i drzeworytami z epoki, pochodzącymi m.in. z wydania jubileuszowego z 1876 roku oraz z różnych wydań książkowych z połowy XIX w. oraz z czasopisma „Kłosy” z lat 1865–1876. Wśród autorów ilustracji są np. Michał Elwiro Andriolli, Wojciech Gerson, Ksawery Pillati, Franciszek Kostrzewski, Feliks Sypniewski. Dzieło Wójcickiego ukazało się po raz pierwszy w 1837 roku, za życia autora miało trzy wydania w Polsce, doczekało się także przekładów na niemiecki, czeski i rosyjski.