Opinia na temat książki Kopia doskonała

Jakaś siła wyższa, książkowy bożek, albo zwyczajnie fart. Ktoś nade mną czuwa, bo dopilnował, żeby 'Kopia doskonała' nie była pierwszą książką Rogali po którą sięgnęłam.
Jest to tak inne od cyklu o Agacie Górskiej i Sławku Tomczyku, że aż ciężko uwierzyć, że pisała to ta sama osoba.
Inne i o ile słabsze.

Celina Stefańska jest irytująca w opór. Nawet biorąc pod uwagę jej przejścia, fobie tej kobiety to jakaś abstrakcja. Bierze się za wykonywanie dość ryzykownego i wymagającego zawodu a potem wybrzydza. Tego nie tamtego nie, to zlecenie nie do wykonania bo trzeba jeździć samochodem, tamto nie bo za daleko a metro nie do użytku... Koszmar!
Rozumiem, że ta postać taka miała być. Ale nieporadność do tego stopnia powoduje, że ksiązka tylko irytuje.
Właściwie to w momentach gdzie stery przejmowała Celina i na niej skupiała się akcja musiałam troszkę na podglądzie czytać.
Przez to pewnie sama strona kryminalna i zagadka nie miały szans w pełni rozkwitnąć i spodobać się tak na całego. I przez to też strasznie się z książką męczyłam. Trzy dni na powieść mającą niecałe 350 stron to jest zdecydowanie zbyt wolne tempo jak na mnie.

Niebawem wychodzi drugi tom przygód detektyw Stefańskiej, ale ja tę przyjemność, jakże wątpliwą, sobie odpuszczę. Zostaję przy Górskiej i Tomczyku i przy każdej innej książce autorki. 'Kopia doskonała' wyszła spod pióra Rogali jako jedna z pierwszych więc wybaczam, zapominam i nie będę do tego wracać.
A Wam polecam oszczędzić sobie zszarganych nerwów i ominąć tę pozycję.