Kraina Chichów

Galen od samego początku mnie przerażało. to nie jest normalne, że wszyscy wszystko o sobie wiedzą i żyją według ustalonego porządku zdarzeń. ten świat był straszny i niepokojący. z jednej strony chciałam czytać i czytać, a z drugiej chciałam by ta książka jak najszybciej się skończyła, bo bałam się o "normalnych" ludzi. jednakże książka bardzo mi się podobała, chyba najbardziej intrygująca książka Carrolla, którą do tej pory czytałam. StremowanaSliwka napisała, że wystarczą dwie pozycje autora by się znudził. to może tłumaczy dlaczego czytam średnio jedną jego książkę na rok:P po prostu gdy zaczynam kolejną nie pamiętam już co się działo w poprzedniej, a jedyne co, to pamiętam, że bardzo mi się podobała. i mam tak samo jak basiek_1985: też żałuję, że tamte opisane książki nie istnieją...

może nie wzbudziła we mnie zachwytu, ale na pewno zainteresowała i zaintrygowała. sam pomysł bardzo, bardzo mi się spodobał, do tego plusem jest jeszcze specyficzny humor oraz to, że cały czas rzeczywiście można poczuć, że j e s t się tam, w środku miejsca wydarzeń. świat stworzony przez Carroll'a jest urzekający. na minus - z początku irytujące było przesadne skupianie się na opisach miejsc i rzeczy (po cholerę mi wiedzieć, jakiego koloru było to czy tamto krzesło?) oraz - jak ktoś poniżej napisał - amerykańskość, która dla większości nie-Amerykanów jest niestety niezbyt zrozumiała. ogólnie I część - dobra, II - średnia, III - rewelacyjna. mimo że zamysł autora rozgryzłam dość szybko, to jednak w kilku momentach zaskoczył mnie pomysłowością i złożonością opisywanych wydarzeń. zakończenie świetne. moja ocena: 4/5. wiem na pewno, że będę chciała sięgnąć po kolejną książkę tego autora.

Książka którą można by porównać do pędzącego poprzez polskie trakcje TGV. Czyta się szybko ale z "wybojami" w postaci nielicznych, na szczęście, dłużyzn. akcja rozkręca się powoli ale całość ratuje zaskakujący i fenomenalny finał za który należą się autorowi stending owejszyny. Podchodziłem to tej, pierwszej na moim koncie, powieści Carroll'a przez wiele lat, w końcu się udało i w sumie nie żałuje. Lektura przypominała mi troszkę oglądanie starego serialu "Strefa Mroku", a styl autora w postaci retrospekcji, dygresji i wtrąceń głównego bohatera to te elementy które ratują powieść przed "wykolejeniem" ;-) Nie zachwyciła mnie zbytnio, nie powaliła na kolana ale spokojnie można ją przeczytać. Tak pisał by Marquez gdyby mieszkał w kraju Kaczora Donalda.

Zaczarowała mnie. Ta książka ma w sobie moc, urok, dreszcz... Trzyma czytelnika w nieustającym napięciu, ale napięciu zupełnie innym niż przy czytaniu horroru czy kryminału. Czytając ją, niemal mieszkałam w Galen, niemal zbierałam pomidory z panią Fletcher; bez reszty mnie pochłonęła.

Książka z pewnością zakrawa na dobrą (chociaż przyznaję, że irytowały mnie powtórzenia w narracji, zdarzające się w części drugiej i nawet jedną literówkę zdarzyło mi się w wydaniu złapać), aczkolwiek daleko jej do dzieła ,,od którego czytelnikowi włos się jeży na głowie''.

Sięgając po ,,Krainę Chichów'' oczekiwałam czegoś... strasznego, demonicznego, wzbudzającego paranoiczne poczucie strachu - tymczasem, mój niepokój wzbudziły ledwo trzy fragmenty. Pierwszym, był list od Marshalla ,,czy, które dały światło Krainie Chichów, /Widzą cię i mrugają w podzięce''; drugim, był tytuł książki ,,Nocne rajdy wgłąb Anny'' (przyznacie, że nie jest to tytuł budzący pozytywne skojarzenia), a trzecim - warczący bulterier. Pewnie dlatego, że zwyczajnie są to dla mnie psy nie do zaakceptowania, których panicznie się boję.

Sam pomysł pisarza-Kreatora (albo, w tym wypadku biografisty-Kreatora) jest pomysłem poruszanym od wieków i dość oklepanym. Naprawdę przykro mi, że to piszę, bo oczekiwałam po tej lekturze czegoś więcej, aniżeli ''acha, czyli, tak jak myślałam''.

Oczywiście, poruszany przez Carolla problem posiada swoje drugie, filozoficzne, egzystencjalne dno - pisarz, biografista, zrównuje się w jego książce z boską postacią, powołuje do życia i uśmierca dzięki swojej mocy najróżniejsze postacie. Jest Panem i Władcą małego uniwersum zwanego Galen.
Przy czym, Marshall jest w tym wypadku bóstwem mściwym i gniewnym.
Jako, że sama piszę, problem ten nie j...

jedna z moich ulubionych książek! Świetnie nakreślona postać Abbey'a- nie jest ani mdły, ani przerysowany, mógłby być...prawdziwy. Gallen mnie przeraża nie chciałabym się tam znaleźć. Za każdym razem, gdy czytam tą książkę zastanawiam się czy jest naprawdę aż tak fantastyczna i co jeśli ktoś napisał naszą historię? Mam nadzieję, że ją dokończył! A gdy widzę na ulicy bulteriera, to przypomina mi się Kulfon :)

Bardzo ciekawie napisana książka, na pewno jeszcze do niej wrócę:) Trochę żałuję, że Carroll opisał nieistniejące książki, które chciałabym przeczytać - mnie jego opis zachęcił:) Zakończenie dla mnie niespodziewane - ale to dopiero moje drugie spotkanie z powieścią Carrolla, po komentarzach widzę, że stali czytelnicy czują się nią rozczarowani...

Zawiodłam sie. Poniewaz to nie pierwsza ksiazka Caroll'a ktora przeczytalam, bardzo szybko domyslilam sie zakonczenia. Nie udzielil mi sie tez ten magiczny klimat, o ktorym niektorzy pisza. Mysle, ze ksiazki Carolla sa tak specyficzne i powtarzalne, ze wystarcza gora dwie pozycje, by autor sie znudzil. No przynajmniej tak bylo w moim przypadku.

Jedna z moich ulubionych powieści Carrolla. Świetne kreacje postaci, lekki język autora. Śmiało mogę polecić, niezależnie od tego, czy ktoś lubi fantastykę, czy też nie - choć "czystą" fantastyką chyba nie można tej powieści nazwać - osoby, które znają twórczość Carrolla wiedzą, co mam na myśli.

Miał świetny pomysł, miewa genialne podpomysły i motywiki. Aczkolwiek wykonanie i opracowanie takie sobie, choć czyta się światnie. Lepszy jest wczesny-ale-trochę-późniejszy Carroll (: W ogóle w jego wypadku mamy do czynienia z ogromną ewolucją od "Fantastyki" i Lema do dziś.

To jedna z moich pierwszych jego książek, myślę o niej ciepło do dzisiaj, ale samego Carroll'a już nie czytuję, bo do czego jego autorstwa bym się nie zabrała, mam wrażenie, że to wciąż jedna i ta sama historia. Kraina Chichów wydaje się być najbardziej oryginalna.

Magiczna, zaczarowująca i podoba mi się niesamowicie motyw powstania miasteczka za sprawą pióra jej założyciela. Genialne! Trochę straszne są znajdujące się w niej przypadki, ale są one tak niepradopodobne, że przypadają do gustu. Zakończenie bardzo horrorowe.

przyznam że czytałam już dawno i dokładnie nie pamiętam wszystkich szczegółów zawiłości akcji :P jednak pamiętam że była jakoś magiczni pociągająca, że w tym świecie "się było" i cieżko było się oderwać. polecam jak najszczerzej :)