Królowa Attolii

Powiem szczerze nie przepadam za książkami gdzie są opisywane właściwie blisko strony królewskiej. To znaczy że co oni robią, jakie mają powody do wszczynania wojny bla bla itd. ogólnie nie przepadam za planowaniu wojen itd. ale przez przypadek sięgnęłam po tą książkę. I w sumie mogłabym spokojnie zmienić zdanie. Nie wiem czy to po prostu autorka tak umiejętnie to wszystko napisała czy jak, ale fabuła całościowo mi się bardzo podobała. Szczególnie z Królową Attolią. Jest to wciągająca historia. Nie ma co narzekać.

Podobało mi się dużo bardziej niż poprzednia część. Eugenides przestał być narzekającym, nierozsądnym osobnikiem, stał się za to naprawdę interesującą postacią. Akcja była szybka i ciekawa. Pomysł ze zmianą sposobu narracji był bardzo trafiony – dzięki temu Czytelnik może zrozumieć więcej, zobaczyć sytuację z wielu punktów widzenia, z wielu miejsc. Nie jest to może żadne wybitne dzieło, które koniecznie trzeba przeczytać, ale myślę, że warto się zapoznać z tą historią.