Księżniczka i książę

Misza to młoda dziewczyna, która jest traktowana przez rodziców jak tytułowa księżniczka. Według nich jest najładniejsza i najmądrzejsza, wprost idealna. Rzeczywistość okazuje się inna i niestety wysokie mniemanie o sobie i swojej wartości jest przyczyną konfliktów i niepowodzeń zarówno w życiu szkolnym jak i towarzyskim. Zdecydowanie jest nielubiana, nie ma przyjaciół, często też bywa wyśmiewana.

„Pragneła wykreować się na oryginalną, intrygująca artystkę (…). To co robiła, jak mówiła, jak się zachowywała, a nawet to co otaczało – wszystko było częścią wielkiej sztuki pod tytułem „Misza”, której była oczywiście tytułowa postacią.”

To wymyślenie sobie jaka ma być również jej nie pomagało, a wchodzenie w okres dojrzewania i odkrywanie swojej seksualności jest przez to wyjątkowo trudne. To wszystko prowadzi, iż „wymyśla” sobie przyjaciela i chłopaka – Księcia z którym rozmawia. Jej relacje z nim w pewnym momencie zaczynają wymykać się spod kontroli.

Nie lubię pisać źle o książkach, zdaje sobie sprawę, że autor poświęcił dużo czasu i pracy w jej napisanie. Nie jest to lekka lektura, ze względu na swoją tematykę i nie ma co ukrywać nie każdemu przypadnie ona do gustu. Niestety ale nie polubiłam Miszy. Wieczne wyobrażanie sobie, iż jest księżniczką i traktowanie innych z góry również jej nie pomaga.

„Księżniczki nie wykonują rozkazów, mogą je tylko wydawać”

Odnoszę wrażenie, że bohaterka nie do końca wie czego chce. Całość niestety...

Autorka założyła strój płetwonurka i z piórem w ręce postanowiła zanurkować bardzo, bardzo głęboko do umysłu młodego człowieka, po czym opisała jego życie z tej właśnie otchłani. Obraz przez to nie zawsze jest klarowny, a czytelnik nie zawsze jest pewien, czy to co widzi dzieje się naprawdę, czy jest tylko okruchem wyobraźni, ale kurczę... jakie to wszystko trafne! Pięknie ukazane i przerażające jednocześnie.

Rodzice księżniczki zawsze powtarzali że jest piękna i mądra.

Zacznę od tego że książka niestety nie trafiła w mój gust nie jest dla mnie 😒😒

Opowiesc o dorastającej Miszy . Przez to że rodzice traktują dziewczynę jak księżniczkę takiego traktowania ona oczekuje również od swoich rówieśników dlatego zawsze robi co jej się podoba i nie słucha innych . Gnebiona w szkole przez grupkę chłopaków z którymi postanawia walczyć i nie poddawać się. Ta wymyślona postać "książę" gra tu dużą rolę i na prawdę nie jest głupia ale przez to stawia książkę w innym świetle bardziej idiotycznym moim zdaniem bo dziewczyna słucha się swojego wymyslonego księcia.
Jak dziewczyna zmienia się w kobietę jakie ma potrzeby i czego oczekuje . Czego pragnie i jak daje radę że swoją seksualnością. Książka momentami mocna, okrutna . Ale niestety momentami prawdziwa bo teraz wiele osób na wiele sobie pozwala i nie patrzy na konsekwencje ani na uczuciach innych osób

Podzielone mam zdanie co o tej książce z jednej strony taka prawdziwa z drugiej nieprawdopodobna .
Najlepiej polecam wam sięgnąć po książkę I samemu się z nią zapoznać :)

Ja momentami męczyłam książkę poniewaz ma ponad 500stron z tego większość to opisy więc na prawdę trzeba się dobrze skupić by wszystko dobrze zrozumieć.