Kwiaty dla Algernona powstały pierwotnie jako opowiadanie, które błyskawicznie zyskało niebywałą wprost sławę. Autor na podstawie opowiadania stworzył przejmującą opowieść - jej bohatera, Charliego Gordona, poddano niezwykłemu eksperymentowi, który miał spowodować wzrost jego inteligencji. Historia jest głębokim studium psychologicznym, a zarazem współczesnym moralitetem.
Kwiaty dla Algernona miały w USA ponad 130 wznowień!
Kwiaty dla Algernona
Daniel Keyes
8.6
/10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 75 ocen kanapowiczów
Na podstawie 75 ocen kanapowiczów
/28ac26e5-6ef0-4e62-97cb-ae93c136747e/n/kwiaty-dla-algernona)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
8.6
/10
Ocena 8.6 na 10 możliwych
Na podstawie 75 ocen kanapowiczów
Na podstawie 75 ocen kanapowiczów
Opis
Tytuł oryginalny: Flowers for Algernon
Data wydania: 1996
ISBN: 83-86868-88-0, 8386868880
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Seria:
Nowa Fantastyka [Seria książek]
Stron: 265
Mamy 4 inne wydania tej książki
Autor
/cd19f852c0ad5505463e13fbb9a06e4a/n/daniel-keyes)
Daniel Keyes
Urodzony 9 sierpnia 1927 roku w USA (Nowy Jork)
Amerykański pisarz science-fiction. Debiutował trzema opowiadaniami w 1952, w 1959 opublikował swoje najsłynniejsze opowiadanie Kwiaty dla Algernona nagrodzone w 1960 Nagrodą Hugo za najlepszą miniaturę literacką. W 1966 otrzymał nagrodę Nebulaza tę...
Pozostałe książki:
/62a5f0f2-bdc3-4abe-b230-a9bf6853d8cd/n/kwiaty-dla-algernona)
/1d9bfa77-adb1-4160-a6f5-6593d509b13b/n/czlowiek-o-24-twarzach)
/2d4128e7-73e2-489b-afba-55fc85a460d5/n/droga-do-science-fiction-od-dzisiaj-do-wiecznosci)
/o-1194255/n/billy-milligan)
/63ed29ef-4475-47d8-892d-3b599c8cde63/n/kroki-w-nieznane-almanach-fantastyczno-naukowy-6)
Wszystkie książki Daniel Keyes
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Wszyscy zasługujemy na szczęście
WYBÓR REDAKCJI
14.01.2022
Sięgnąłem do książki Keyesa zachęcony entuzjastycznymi opiniami znajomych moli książkowych i nie zawiodłem się. Podzielam zdanie poprzedników: to nie jest literatura sf ani moralitet, raczej wspaniała powieść humanistyczna. Opowiada Keyes historię Charliego Gordona, upośledzonego umysłowo 32-letniego mężczyzny pracującego w piekarni. Charlie sam ... Recenzja książki Kwiaty dla Algernona
@almos
× 28
W życiu liczy się coś więcej niż iloraz inteligencji.
21.05.2020
JEST TO PORUSZAJĄCA KSIĄŻKA O CZŁOWIEKU, KTÓRY CHCIAŁ BYĆ MĄDRZEJSZYM I CO Z TEGO WYNIKŁO. Charlie Gordon ma 32 lata i iloraz inteligencji 68. Rodzina nie chce z nim utrzymywać kontakty, pracuje jako pomocnik w piekarni. Natomiast wieczorami uczy się czytać i pisać w szkole dla upośledzonych. Jednego tylko pragnie, być mądrzejszym, nauczyć się cz... Recenzja książki Kwiaty dla Algernona
@jatymyoni
× 12
Kwiaty dla Algernona
27.12.2019
Długo szukałam tej książki. Niezmiernie się ucieszyłam, kiedy wreszcie ją zdobyłam. Nie spodziewałam się, że zrobi ze mną to co zrobiła. Choć to fantastyka, to bardzo realna. Choć napisana ponad ćwierć wieku temu, to bardzo aktualna. Niesamowicie wzruszająca. Tak naprawdę - do łez. Każdy z nas może odnaleźć siebie w jednym z bohaterów - w to nie w... Recenzja książki Kwiaty dla Algernona
@mikakeMonika
× 9
Kwiaty dla Algernona
23.05.2023
Seria Wehikuł Czasu to jedna z najpiękniej wydanych serii, jakie mam na półce i niezmiennie cieszę się, że jest ujednolicona, a grafiki na frontach okładek kradną serce. W przypadku "Kwiatów dla Algernona" również tak jest i choć widziałam tę książkę wiele razy i chciałam ją przeczytać, to do tej pory jakoś nie było okazji. Udało się to zmienić i ... Recenzja książki Kwiaty dla Algernona
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
papier
"w życiu liczy się coś więcej niż iloraz inteligencji" *
Przekonująca i poruszająca opowieść - napisał o tej książce New York Times i pozostaje tylko potaknąć mądrym ludziom z Ameryki. Historia Charliego Gordona jest niesamowita i oryginalna, wzrusza, bawi, smuci - pokazuje, że świetna literatura wymyka się gatunkowym szufladkom.
Daniel Keyes pisze niesamowicie. Pozornie lekka opowieść zachwyca głębią, sposób, w jaki autor zgłębia otchłań ludzkiej świadomości i podświadomości, przy okazji nie zaniedbując warstwy literackiej jest niesamowity - gdybym był pisarzem spuchłbym z zazdrości.
Kwiaty dla Algernona to chyba najlepsza, najpełniejsza i najmądrzejsza powieść jaką przeczytałem w tym roku i polecam ją każdemu bez wyjątku, nie ważne czy czytasz kryminały, reportaże czy romanse - opowieść Keyesa to klasyk i wstyd nie znać.
*s. 288
Przekonująca i poruszająca opowieść - napisał o tej książce New York Times i pozostaje tylko potaknąć mądrym ludziom z Ameryki. Historia Charliego Gordona jest niesamowita i oryginalna, wzrusza, bawi, smuci - pokazuje, że świetna literatura wymyka się gatunkowym szufladkom.
Daniel Keyes pisze niesamowicie. Pozornie lekka opowieść zachwyca głębią, sposób, w jaki autor zgłębia otchłań ludzkiej świadomości i podświadomości, przy okazji nie zaniedbując warstwy literackiej jest niesamowity - gdybym był pisarzem spuchłbym z zazdrości.
Kwiaty dla Algernona to chyba najlepsza, najpełniejsza i najmądrzejsza powieść jaką przeczytałem w tym roku i polecam ją każdemu bez wyjątku, nie ważne czy czytasz kryminały, reportaże czy romanse - opowieść Keyesa to klasyk i wstyd nie znać.
*s. 288
× 12
|
link
|
@bea-ta
2019-12-15
9
/10
Przeczytane
przeczytane 2016
Gdybym miała tylko jedną półkę...
Biblioteka domowa
Mogłaby się znaleźć w Sèvres, jako wzorzec książki:). Poruszająca umysł i emocje, pobudzająca rozmyślania nad tym, co ważne, rodząca pytania. A przy tym niepozwalająca odłożyć się na półkę, kusząca, że jeszcze tylko jeden dzień… (bo książka ma formę dziennika).
Piękna. Wzruszająca. Nietuzinkowa.
PS
Dziękuję opiniodawcom z LC, bo bez Waszych opinii, nigdy nie sięgnęłabym po tę pozycję – wstrętna okładka i biblioteczny dział fantastyka sprawiłyby, że dla mnie byłaby niewidoczna:).
Piękna. Wzruszająca. Nietuzinkowa.
PS
Dziękuję opiniodawcom z LC, bo bez Waszych opinii, nigdy nie sięgnęłabym po tę pozycję – wstrętna okładka i biblioteczny dział fantastyka sprawiłyby, że dla mnie byłaby niewidoczna:).
× 11
|
link
|
Przeczytane
Posiadam
2023
Słyszałem już o tej książce, choćby w jednym z odcinków serialu "Przyjaciele". Potem tytuł został wydany przez wydawnictwo Rebis i bardzo szybko trafił na moją półkę, choć zanim po niego sięgnąłem minęło kilka lat.
Urzekająca opowieść, a przy tym świetnie skonstruowana, bowiem dzienniki doskonale ukazują rozterki głównego bohatera. Jego progres, sposób postrzegania najbliższego otoczenia oraz świata, a także finał tej opowieści. Niesamowite, jak niewiele potrzeba by być szczęśliwym.
Urzekająca opowieść, a przy tym świetnie skonstruowana, bowiem dzienniki doskonale ukazują rozterki głównego bohatera. Jego progres, sposób postrzegania najbliższego otoczenia oraz świata, a także finał tej opowieści. Niesamowite, jak niewiele potrzeba by być szczęśliwym.
× 11
| Komentarze (1)
|
link
|
Przeczytane
☘️ Przeniesione z LC
📘 Jedynki
'' Wszystko było dobrze , póki mogli się ze mnie naśmiewać , póki dzięki mnie mogli uważać się za lepszych , w tej chwili jednak czuli się głupsi od idioty ''
Charlie Gordon ma 32 lata i pracuje w piekarni . Nie żeby zaraz był piekarzem , co to to nie , bo Charlie ma IQ 68 , a z takim niskim wskaźnikiem może co najwyżej sprzątać i pomagać . Krótko mówiąc chłopak pracuje jako ktoś w rodzaju '' przynieś , podaj , pozamiataj '' . Ale młody Gordon nie krzywduje sobie , ba nawet jest całkiem zadowolony . Ma mnóstwo przyjaciół , kumpli , czasem nawet po pracy idą razem na piwo i wtedy jest bardzo wesoło . Wszyscy się śmieją i śmieje się Charlie i wszyscy go lubią . Chodzi też do szkoły specjalnej i jest bardzo pilnym , najlepszym uczniem . Pewnego razu chłopak dostaje szansę . Ma zostać poddany eksperymentalnej terapii , która ma zrobić z niego człowieka inteligentnego . Oczywiście terapia zostaje rozpoczęta . Jak to wszystko się odbywało i co działo się z Gordonem w trakcie eksperymentu , dowiadujemy się z dziennika który tenże prowadzi na życzenie jednego z profesorów , ojców eksperymentu . Na początku przez kilkanaście kartek trudno jest czytać , pamiętajcie że czytamy pamiętnik Charlie’go i początkowe wpisy są pełne wszelakiego rodzaju błędów , językowych , ortograficznych , stylistycznych , miejscami trzeba się zastanawiać nad jakimś wyrazem , bo na początku nie bardzo wiemy co to właściwie jest za wyraz . To jest utrudnienie , ale też dodaje autentyczności . Pot...
Charlie Gordon ma 32 lata i pracuje w piekarni . Nie żeby zaraz był piekarzem , co to to nie , bo Charlie ma IQ 68 , a z takim niskim wskaźnikiem może co najwyżej sprzątać i pomagać . Krótko mówiąc chłopak pracuje jako ktoś w rodzaju '' przynieś , podaj , pozamiataj '' . Ale młody Gordon nie krzywduje sobie , ba nawet jest całkiem zadowolony . Ma mnóstwo przyjaciół , kumpli , czasem nawet po pracy idą razem na piwo i wtedy jest bardzo wesoło . Wszyscy się śmieją i śmieje się Charlie i wszyscy go lubią . Chodzi też do szkoły specjalnej i jest bardzo pilnym , najlepszym uczniem . Pewnego razu chłopak dostaje szansę . Ma zostać poddany eksperymentalnej terapii , która ma zrobić z niego człowieka inteligentnego . Oczywiście terapia zostaje rozpoczęta . Jak to wszystko się odbywało i co działo się z Gordonem w trakcie eksperymentu , dowiadujemy się z dziennika który tenże prowadzi na życzenie jednego z profesorów , ojców eksperymentu . Na początku przez kilkanaście kartek trudno jest czytać , pamiętajcie że czytamy pamiętnik Charlie’go i początkowe wpisy są pełne wszelakiego rodzaju błędów , językowych , ortograficznych , stylistycznych , miejscami trzeba się zastanawiać nad jakimś wyrazem , bo na początku nie bardzo wiemy co to właściwie jest za wyraz . To jest utrudnienie , ale też dodaje autentyczności . Pot...
× 6
| Komentarze (2)
|
link
|
SP
@speculatio
2019-12-19
7
/10
Przeczytane
Mam wrażenie, że skądś znam schemat tej historii. Im bardziej zbliżam się do końca, tym bardziej jestem o tym przekonany. Może jakiś film powstał na podstawie Kwiatów dla Algernona? Sprawdzam i pojawia się kolejne zaskoczenie.To jest powieść z 1959 roku! Miała sporo adaptacji filmowych (w tym spektakl Teatru Sensacji “Kobra” z 1981 roku), ale żadnego nie kojarzę. W zasadzie nie ma to większego znaczenia.
Powieść Daniela Keyesa miałem na jakiejś liście. Książka była trudna do zdobycia, więc gdy ostatnio zauważyłem, że pojawiło się wznowienie kupiłem, nie pamiętając kiedy i dlaczego ją zaznaczyłem.
Choć momentami jest schematyczna, to jednak wyjątkowo wciąga. Bardzo mocno. Co więcej, główny wątek – inwazyjnej operacji na mózgu – jest opisany w taki sposób, że w zasadzie się nie zestarzał (zazgrzytał mi tylko test Rorschacha, ale wybaczyłem go autorowi). Tym bardziej byłem zaskoczony, datą powstania powieści.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/kwiaty-dla-algernona/
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/kwiaty-dla-algernona/
× 5
|
link
|
Przeczytane
Nietypowa. Od razu powiem, że jest to bardziej obyczajówka z motywem sci-fi, niż czyste sci-fi, dlatego każdy na spokojnie odnajdzie się w tej książce.
"Kwiaty dla Algernona" to forma dziennika pisanego przez Charliego - niepełnosprawnego intelektualnie mężczyznę, który bierze udział w eksperymencie mającym na celu zwiększyć jego iloraz inteligencji.
Bardzo spodobała mi się forma tej książki, śledzenie dziennika pozwala nam obserwować zmiany, które zachodzą w Charliem, co sprawia, że czytelnik bardziej wczuwa się w historię.
Mogliśmy odczuć emocje, które targały mężczyzną, kiedy uświadamiał sobie jak do tej pory był traktowany, kiedy zrozumiał każdy gest i słowo kierowane w jego stronę. Autor zgrabnie pokazuje również wiele zależności od IQ.
Bardzo bolesna opowieść, ale przy tym niesamowicie pouczająca. Jestem pod wrażeniem tego jak treść na mnie wpłynęła. Mądra książka, historia zakorzenia się w sercu, które pod koniec prawie mi pękło.
Świadomość wystawia nas na cierpienie.
"Kwiaty dla Algernona" to forma dziennika pisanego przez Charliego - niepełnosprawnego intelektualnie mężczyznę, który bierze udział w eksperymencie mającym na celu zwiększyć jego iloraz inteligencji.
Bardzo spodobała mi się forma tej książki, śledzenie dziennika pozwala nam obserwować zmiany, które zachodzą w Charliem, co sprawia, że czytelnik bardziej wczuwa się w historię.
Mogliśmy odczuć emocje, które targały mężczyzną, kiedy uświadamiał sobie jak do tej pory był traktowany, kiedy zrozumiał każdy gest i słowo kierowane w jego stronę. Autor zgrabnie pokazuje również wiele zależności od IQ.
Bardzo bolesna opowieść, ale przy tym niesamowicie pouczająca. Jestem pod wrażeniem tego jak treść na mnie wpłynęła. Mądra książka, historia zakorzenia się w sercu, które pod koniec prawie mi pękło.
Świadomość wystawia nas na cierpienie.
× 5
|
link
|
Przeczytane
Rewelacyjna opowieść o tym jak stać się geniuszem, stracić ten dar ale pozostać sobą. Klasyk gatunku.
× 4
|
link
|
Przeczytane
Beletrystyka_współczesna
"Kawiaty dla Algernona" to opis eksperymentu na mózgu człowieka niezbyt bystrego, który staje się geniuszem, by po krótkim czasie powrócić do stanu sprzed zabiegu.
Na szczęście w tym krótkim tekście dostajemy coś zdecydowanie więcej.
Opowiadanie Keyesa odczytałem na dwa sposoby alegoryczne. Pierwsze jako życie człowieka. Zaczynamy, bowiem jako istoty odbierające świat takim, jaki jest. Przechodzimy przez okres dorosłości z maksymalnymi możliwościami umysłowymi, by odejść znów, jako naiwni. Każdy z tych etapów wnikliwie został obdarty z nieistotnych naleciałości, by zostawić esencję. To taki świetny wstęp do psychologii rozwojowej człowieka, gdzie poziom zdolności umysłowych można mierzyć ilością zagnieżdżeń percepcji świadomości innego umysłu (ja wiem, że ty wiesz, że ja wiem, że ty wiesz,...).
Drugie spojrzenie to namysł nad możliwościami ludzi globalnie. Czy poznamy ostateczne odpowiedzi na frapujące nas pytania egzystencjalne? Czy powinniśmy szukać odpowiedzi na wszystkie pytania, które nam przychodzą do głowy?
Jakie są granice neuronauki, i szerzej medycyny? Jak wyznaczać etyczne granice tego, co wolno?
"Kwiaty dla Algernona" dają przyjemność bezpretensjonalnej lektury.
Gorąco polecam
Na szczęście w tym krótkim tekście dostajemy coś zdecydowanie więcej.
Opowiadanie Keyesa odczytałem na dwa sposoby alegoryczne. Pierwsze jako życie człowieka. Zaczynamy, bowiem jako istoty odbierające świat takim, jaki jest. Przechodzimy przez okres dorosłości z maksymalnymi możliwościami umysłowymi, by odejść znów, jako naiwni. Każdy z tych etapów wnikliwie został obdarty z nieistotnych naleciałości, by zostawić esencję. To taki świetny wstęp do psychologii rozwojowej człowieka, gdzie poziom zdolności umysłowych można mierzyć ilością zagnieżdżeń percepcji świadomości innego umysłu (ja wiem, że ty wiesz, że ja wiem, że ty wiesz,...).
Drugie spojrzenie to namysł nad możliwościami ludzi globalnie. Czy poznamy ostateczne odpowiedzi na frapujące nas pytania egzystencjalne? Czy powinniśmy szukać odpowiedzi na wszystkie pytania, które nam przychodzą do głowy?
Jakie są granice neuronauki, i szerzej medycyny? Jak wyznaczać etyczne granice tego, co wolno?
"Kwiaty dla Algernona" dają przyjemność bezpretensjonalnej lektury.
Gorąco polecam
× 3
|
link
|
Przeczytane
Choć tematyka, która porusza jest naprawdę ważna i kontrowersyjna nie będę się zachwycać. Odpowiedź na pytanie kiedy jesteśmy Bogiem, a kiedy zmierzamy do upadku jest istotna, ale ciężko jej udzielić. Postać Charliego i jego przemiana jest nieco nadmuchana. Myślę, że opowiadanie było lepsze.
× 3
|
link
|
Przeczytane
Współpraca
Posiadam
Być może Daniel Keyes nie należy do grona najpopularniejszych pisarzy science fiction. Jednak swoim jednym dziełem zrobił to, co inni osiągają latami pracy. Chodzi tu oczywiście o „Kwiaty dla Algernona”, które – mimo tylu lat, które minęły od premiery – nadal porusza i potrafi wzruszyć, a najważniejsze – skłania do przemyśleń. Nakłądem wydawnictwa Rebis, w cyklu „Wehikuł czasu” prezentowane będą najwybitniejsze dzieła z szeroko pojętej fantastyki. Wybitne, ale i nieco zapomniane.
O Kwiatach… możemy dowiedzieć się że:
Trzydziestodwuletni Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo, ma iloraz inteligencji na poziomie 68 punktów. Uczy się czytać i pisać na zajęciach w Beekman College. Dwaj naukowcy z tej uczelni, doktor Nemur i doktor Strauss, prowadzą badania nad wzrostem inteligencji. Udało im się już za pomocą zabiegu chirurgicznego zwiększyć zdolności umysłowe myszy o imieniu Algernon i teraz chcą przeprowadzić taki sam eksperyment z człowiekiem.
Słowem podsumowania.
Powieść ta mimo że zaliczana do fantastyki ma w sobie coś, co przekona do siebie nie tylko czytelników, którzy uwielbiają taką literaturę. Wzruszająca, skłaniająca do własnych przemyśleń. Ciekawy zabiegiem w tej książce jest sposób jej pisania. Na samym początku mamy do czynienia – z osobą upośledzoną, mającą kłopot z logicznym myśleniem i zapisywaniem swoich przeżyć. Dopiero stopniowo, gdy eksperyment zaczyna przynosić efekty, zmienia się też sposób opisywania przeżyć samego Charliego, ...
O Kwiatach… możemy dowiedzieć się że:
Trzydziestodwuletni Charlie Gordon jest upośledzony umysłowo, ma iloraz inteligencji na poziomie 68 punktów. Uczy się czytać i pisać na zajęciach w Beekman College. Dwaj naukowcy z tej uczelni, doktor Nemur i doktor Strauss, prowadzą badania nad wzrostem inteligencji. Udało im się już za pomocą zabiegu chirurgicznego zwiększyć zdolności umysłowe myszy o imieniu Algernon i teraz chcą przeprowadzić taki sam eksperyment z człowiekiem.
Słowem podsumowania.
Powieść ta mimo że zaliczana do fantastyki ma w sobie coś, co przekona do siebie nie tylko czytelników, którzy uwielbiają taką literaturę. Wzruszająca, skłaniająca do własnych przemyśleń. Ciekawy zabiegiem w tej książce jest sposób jej pisania. Na samym początku mamy do czynienia – z osobą upośledzoną, mającą kłopot z logicznym myśleniem i zapisywaniem swoich przeżyć. Dopiero stopniowo, gdy eksperyment zaczyna przynosić efekty, zmienia się też sposób opisywania przeżyć samego Charliego, ...
× 2
|
link
|
Przeczytane
Opędzlowana w dwa dni. Nie mogłam się oderwać
× 1
|
link
|
@isabeau
2008-02-07
10
/10
Przeczytane
Fantasy & SF
Najlepsza z najlepszych książek, ale nie dla ludzi nadwrażliwych
× 1
|
link
|
Przeczytane
JU
@Justyna_6
2024-10-25
7
/10
Przeczytane
Przeczytane
Audiobook
Zaloguj się aby zobaczyć więcej
Cytaty z książki
“"[...] wykształcenie zdobywa się głównie po to, by uswiadomic sobie, iż rzeczy, w które wierzyło się całe życie, nie są prawda i nic nie jest takie, jakie się wydaje"”
/cd19f852c0ad5505463e13fbb9a06e4a/n/daniel-keyes "Daniel Keyes")
