Opinia na temat książki Kwiaty nad piekłem

Travenia - małe włoskie miasteczko u podnóży Alp, z niewielką zamkniętą społecznością. W tym na pozór niewinnym krajobrazie pojawiają się zwłoki jednego z jej członków. Komisarz Battaglia i inspektor Marini, których relacja nie układa się na początku najlepiej, mają za zadanie odnaleźć sprawcę tej a także kolejnych zbrodni. Czy winny jest jeden z tubylców? Kto dopuścił się tak okrutnego morderstwa?




Na wstępie trzeba powiedzieć jedno - to jest bardzo inteligentny thriller. Może nie ma tutaj typowego dreszczyku, nie ma szybkiej akcji i napięcia jak u Hitchcocka. Pomimo to nie można się od tej książki oderwać. Duża zasługa w tym głównej bohaterki - komisarz Battaglia to kobieta dojrzała, w jakimś sensie zgorzkniała ale kochana przez podwładnych, silna a zarazem słaba wewnętrznie, nękana chorobą i wiekiem. Jest to bohaterka jakich mało w książkach tego gatunku. A negatywny bohater? On także jest nietypowy, nie jest po prostu zły i brutalny - jego zachowanie ma głębszy sens, ma swoje korzenie, które powoli odkrywamy. Akcja jest spójna, konsekwentna, może niezbyt wartka bo wiele dzieje się w psychice bohaterów, ale wciąga od samego początku. Autorka świetnie pokazuje mentalność małej społeczności, która nie lubi intruzów, chroni swoje jednostki za wszelką cenę, byle nie pokazać obcym swoich wad i słabości. Dodatkowym smaczkiem jest relacja Teresy Battaglii z nowym inspektorem - Massimo Marinim. Jest nowy w zespole, zaczyna z nienajlepszym pierwszym wrażeniem (no dobra, szczerze mówiąc to wręcz robi fatalne pierwsze wrażenie) ale Teresa daje mu szansę, jej docinki mają na celu wzbudzić w nim chęć nauki i samodoskonalenia. Choć na pierwszy rzut oka tego nie widać to są dobrymi partnerami. I mam ogromną nadzieję że spotkam się jeszcze z tymi bohaterami w kolejnej książce autorki.