Opinia na temat książki Lato, gdy mama miała zielone oczy

Przepełniony nienawiścią i żalem do matki nastoletni Aleksy pragnie po zakończeniu roku szkolnego wyjechać wraz z kolegami do Amsterdamu. Nieoczekiwana propozycja matki zmień jego plany. W zamian za wyjazd do nią na wakacje do francuskiego miasteczka dostanie samochód, który jest jego największym pragnieniem. Wtedy też dowiaduje się, że jest ona śmiertelnie chora.

"Lato, gdy mama miała zielone oczy" to książka pełna emocji skupiona na relacji między matką, a synem. Mimo swoich niewielkich rozmiarów ogrom od odczuć bywa wręcz przytłaczający. Brutalny i bezpośredni język wzmaga poczucie smutku podczas lektury. Uświadamia w niezwykle brutalny sposób, iż poza miłością, troską czy przebaczeniem człowiek zdolny jest do nienawiści. Obserwujemy też zmianę w ich komunikacji, widzimy jak syn staje się empatyczny w stosunku do matki i przestaje ją oceniać i nienawidzić. To niezwykła opowieść o śmierci i przebaczeniu ale również o tym, że zawsze jest szansa, by zacząć od nowa. To zdecydowanie jedną z lepszych książek jakie czytałam w tym roku, takich o których się nie zapomina