Lekka praca nie istnieje

„Lekka praca nie istnieje” to historia młodej kobiety, Japonki po trzydziestce, która rzuciła pracę z powodu wypalenia zawodowego. Kobieta postanawia znaleźć najprostszą i najmniej wymagającą pracę. Znajduje zatrudnienie na kilku monotonnych posadach, które na pierwszy rzut oka okazują się lekkie, ale jak się później okazuje - każda z nich ma swoje ciemne strony.
Z każdym niepowodzeniem zawodowym kobieta traci nadzieje, że znajdzie stanowisko pracy dla niej odpowiednie.

„Lekka praca nie istnieje” to powieść uniwersalna, która doskonale odwzorowuje współczesny świat i rozterki targające ludźmi. Kikuko Tsumura podejmuje w książce temat satysfakcji z wykonywanej pracy, wypalenia zawodowego, poszukiwań własnego miejsca, kapitalizmu, zdrowia psychicznego.
Podzielona na części książka ma własny rytm, dzięki któremu Czytelnik może w pełni poznać świat i rozterki bohaterki. I choć mogłoby się wydawać, że książka jest o pracy i związanych z nią problemach, tak naprawdę to historia o człowieku, o wyznaczaniu granic, o poczuciu bezpieczeństwa. O presji społeczeństwa, której często nie sposób sprostać. A śledząc życie głównej bohaterki i jej próby udowadniają, że lekka praca nie istnieje.

Sięgając po literaturę japońską, wiem, że czeka mnie wyborna lektura. Zgodnie z oczekiwaniami książka „Lekka praca nie istnieje” okazała się przyjemną lekturą, podejmującą jakże ważny i mało poruszany w literackim świecie temat.
Czy polecam tę książkę? Jak najbardziej!...

"Lekka praca nie istnieje" to opowieść oglądana oczami młodej japonki, szukającej swojego miejsca w przeróżnych pracach, ukazując obraz pięciu przestrzeni wykonywania zawodu - tak odmiennych, a jednak pod pewnymi względami podobnych...

Zawsze w powieściach azjatyckich cenie sobie niepowtarzalny klimat i swoistą lekkość pióra autorów, którzy nawet trudne tematy przedstawiają w sposób bardzo przystępny w lekturze. Tu było podobnie.

Kikuko Tsumura w swojej momentami prześmiewczej, momentami tragicznej, a momentami nawet i surrealistycznej historii, ukazuje obraz słynnego już kultu pracy w Japonii. "Pracować ciężko, a nie odpoczywać nigdy" to dewiza, która przyświeca w zasadzie każdej pracy, a jednocześnie instynktownie zakorzenia się w mentalności. Obserwowana przez nas bohaterka jest boleśnie świadoma ów mechanizmów. Wiele razy towarzyszą jej refleksje o tym, jak można żyć i pracować inaczej. Jednocześnie gdy przychodzi do zderzenia z rzeczywistością automatycznie wybiera zwykle poswiecenie i spycha siebie na drugi plan. Ten dualizm w głębszej warstwie książki wprost przerażaĺ, zwłaszcza w dobie stawiania na work-life balance.

Z drugiej strony jest to interesująca droga ukazująca szukanie swojego miejsca, atutów i celu. Kobieta testuje bardzo różnorodne formy pracy, dzięki czemu otrzymujemy świetnie ukazane mechanizmy budowania pasji, pewności siebie, ale i wypalenia zawodowego i konieczności dbania o komfort psychiczny.

Bardzo mi się po...