Let me know

"Let mi know" autorstwa Zuzanny Wólczyńskiej to debiut literacki, którego właściwie nie miałam w planach czytać, ale skusiłam się na nią po przeczytaniu recenzji jednej z bookstagramerek, którą lubię i z którą mamy dość podobny gust literacki. Jak już doskonale wiecie, poprzednia książka, która została mi polecona przez inną koleżankę nie do końca przypadła mi do gustu, więc zastanawiałam się, jak będzie tym razem.

"Let me know" to historia Bee i Noah, dwójki przyjaciół, którzy byli w zasadzie nierozłączni. Spędzali razem czas, mieli swoją tradycję związaną z puszczaniem lampionów oraz współdzielili miłość do kwaśnych żelków, pizzy z ananasem i napoju dr Pepper. Wszystko zmieniło się w chwili, gdy chłopak był zmuszony opuścić słoneczną Kalifornię i wraz z rodzicami przeprowadzić się do Chicago. Mimo wzajemnych deklaracji o tym, że będą kontynuować przyjaźń na odległość, po pewnym czasie coś zaczyna się psuć, aż w końcu ich znajomość całkowicie się rozpada.

Gdy po czterech latach rozłąki Noah wraca na stare śmieci, między nim a Bee nic nie jest już takie jak dawniej. Czy istnieje jakaś szansa, że po wszystkim będą potrafili wrócić do tego, co było? Tego dowiecie się, sięgając po najnowszą powieść Zuzanny Wólczyńskiej.

Muszę przyznać, że z początku miałam mieszane uczucia, jeżeli chodzi o tę publikację. Wszystko wydawało mi się niejasne i naprawdę brakowało mi wyjaśnienia tego, co wydarzyło się po wyjeździe Noah, że aż tak nadszarpnęło relację mi...

Moja recenzja "Let me know" nie będzie tak łatwa i przyjemna jak początkowo sądziłam.. Opis tej książki od razu mnie do siebie przekonał - słoneczna Kalifornia, najlepsi przyjaciele z dzieciństwa, którzy spotykają się po latach rozłąki... Jest między nimi pewne nieporozumienie i oczywiście czeka ich konfrontacja, a że ma to być romans, to można spodziewać się, że ich dawna przyjaźń przerodzi się teraz w głębsze uczucie.

Ta historia miała naprawdę spory potencjał i zapowiadała się bardzo interesująco, lecz niestety, choć spodziewałam się wakacyjnego hitu (specjalnie czekałam z nią na urlop i plażę!), To nie otrzymałam tego, na co liczyłam.

Przez pierwszą połowę książki niewiele się działo, moje zainteresowanie dość szybko zgasło i długo czekałam aż akcja nabierze tempa. W drugiej połowie za to już zaczęło się fajnie dziać.

Lecz niestety relacja Bee i Noah, choć zapowiadała się uroczo, to niezbyt przypadła mi do gustu. Ich spotkanie po latach było dziwne, a kolejne sytuacje wydawały mi się mało wiarygodne. Mówili o sobie jak o przyjaciołach, lecz zachowanie Noah z pewnością nie było przyjacielskie... Nie tak wygląda przyjaźń damsko męska, na pewno nie. Trochę się to później wyjaśnia, ale cóż, oczami trochę poprzewracałam 🙈

Nie umiem też jasno określić swoich odczuć względem głównej bohaterki. Bee wydaje się sympatyczną dziewczyną i wielokrotnie taka była, lecz miewała takie momenty, gdy mocno mnie do siebie zniechęcała swoim zachowaniem....

Let mi know to historia, którą bardzo chciałam poznać i która złamała mi serce.

Bee i Noah od zawsze byli nierozłączni, spędzali ze sobą każdą wolną chwilę. Jednak życie pisze różne scenariusze i Noah musiał wyjechać, wszystko sie zmieniło, kontakt się urwał, Bee zdażyła już się oswoić z tym że nie są przyjaciółmi. Poznała nową najlepszą kumpelę, żyje swoim życiem gdy Noah nieoczekiwanie wraca. Czy mogą wrócić do tego co było? Czy przyjaźń potrafi przetrwać wszystko?

To była tak urocza historia, poruszająca serce. Zuza napisała książkę w taki sposób by przedstawić wachlarz emocji. Wiecie tutaj były chwile pełne szczęścia, wręcz dziecięcej radości ale również momenty pełne smutku, niezrozumienia i złości.

Osobiście nie sięgnęłam nigdy po tę książkę na wattpad ale żałuję że nie poznałam Bee i Noaha wcześniej. To były tak cudowne postacie, które miały swoje wzloty i upadki (głównie Noah), nie byli wyidealizowani, nie mieli perfekcyjnych żyć, można się było z nimi utożsamiać.

Każdy z nas lubi odnaleźć swoją komfortową książkę, którą otula nasze serduszka puchową chmurką. Ta książka właśnie taką dla mnie było, przeżywałam każda chwilę razem z bohaterami, kibicowałam im, trzymałam kciuki za to by się pogodzili, by wrócili do relacji sprzed wyjazdu. Przysiadłam do tej książki i ona pochłonęła mnie całkowicie. Napisana jest w przyjemny sposób, porusza ważne tematy, których autorka nie zamiotła pod dywan. Pokazała to co piękne i brzydkie. ...

„Let me know” to książka, która dostarczyła mi spora dawkę emocji. Opowiada ona historię dwójki niesamowitych osób. I chociaż wiele jest książek opisujących przyjaźń pomiędzy dziewczyną i chłopakiem i każda z nich jest przewidywalna, to ta jest zupełnie inna. Dlaczego? Nie chce psuć Wam radości czytania, musicie sami dowiedzieć się.

Bee i Noah to sąsiedzi oraz przyjaciele, którzy robią wszystko razem. Ich tradycją jest uczestnictwo 9 lipca w festiwalu puszczaniu lampionów. Pewnego dnia Naoh wyjeżdża, a Bee nie może poradzić sobie ze stratą przyjaciela. Przez pewien czas oboje rozmawiają przez telefon, ale nagle ich kontakt ucina się. Po czterech latach na wakacje chłopak wraz z matką wracają do domu, burząc spokój Bee. Czy nadal jest tym samym chłopakiem, który parę lat opuszczał swoją przyjaciółkę? Co takie wydarzyło się pomiędzy nimi, że nagle stali się sobie obcy?

Początek książki to opis pięknej i prawdziwej przyjaźni. Później dochodzą inne emocje. Gdy Naoh wrócił czułam i radość, że Bee odzyska starego przyjaciela, ciekawość czy na pewno to się stanie oraz niesamowite napięcie przy każdym spotkaniu tej dwójki. Były momenty kiedy głośno westchnęłam „Ufff..” Ale za chwilę znowu wrócił smutek i niedowierzanie. Nie jeden raz chciałam potrząsnąć Bee i przytulić Noah, a później odwrotnie. Na końcu książki już nie wytrzymałam tej huśtawki emocji i polały się łzy. Książka złamała mi serce nie jeden raz. Zwłaszcza zakończenie, które sp...