Książka zawiera 64 krótkie opowiadania.
Pisał o nich Bauer: " (...) Afanasjew raz jeszcze przekonuje czytelnika, że posiadł rzadką umiejętność liryzacji życia, zdarzeń banalnych, codziennych, że z równą łatwością operuje konkretem, co znaczeniami symbolicznymi, parabolami i klasycznie »realistycznymi« zapisami rzeczywistości. (...) Ma też autor swoich ulubionych bohaterów - strażaków, podrzędnych urzędników, kuglarzy, starzejących się dozorców parków i ogrodów zoologicznych. Operuje ulubionymi motywami - lotu na dziwnych maszynach i zwierzętach, żeglugi, podróży, marszu po linie i po falach. Stosuje klasyczne dla literatury fantastycznej czy powieści grozy »chwyty«: znaku wróżebnego, przepowiedni, lustrzanego odbicia zdarzeń w innych miejscach przestrzeni i w innym czasie".
Pisał o nich Bauer: " (...) Afanasjew raz jeszcze przekonuje czytelnika, że posiadł rzadką umiejętność liryzacji życia, zdarzeń banalnych, codziennych, że z równą łatwością operuje konkretem, co znaczeniami symbolicznymi, parabolami i klasycznie »realistycznymi« zapisami rzeczywistości. (...) Ma też autor swoich ulubionych bohaterów - strażaków, podrzędnych urzędników, kuglarzy, starzejących się dozorców parków i ogrodów zoologicznych. Operuje ulubionymi motywami - lotu na dziwnych maszynach i zwierzętach, żeglugi, podróży, marszu po linie i po falach. Stosuje klasyczne dla literatury fantastycznej czy powieści grozy »chwyty«: znaku wróżebnego, przepowiedni, lustrzanego odbicia zdarzeń w innych miejscach przestrzeni i w innym czasie".