Opinia na temat książki Mam coś twojego

Sięgnęłam po tę książkę trochę skuszona zapowiedzią, w której nie brakowało nawiązań do Harry’ego Pottera, którego uwielbiam.

Wieczór, a właściwie noc - Dworzec Kings Cross, znakomicie wszystkim znana ściana między peronami dziewiątym i dziesiątym oraz wielki siniak i niesamowity ból głowy.

Muszę przyznać, że nie pamietam kiedy przy jakiejś książce aż tak głośno się śmiałam.

Kate to kobieta po przejściach. Nie ufa mężczyznom i ma do tego doskonały powód, a wszystkich przedstawicieli płci przeciwnej, którzy stają na jej drodze szybko wyrzuca ze swojego życia (i życia swoich przyjaciółek) przy pomocy ciętych ripost i wulgaryzmów i tekstów, które skutecznie odstraszyłyby nawet tych najbardziej zawiniętych. Ale zupełnie nie ma co się jej z tego powodu dziwić. Wręcz można bardzo szybko polubić ją za jej bezpośredniość i brak umiejętności owijania w bawełnę.

Jej nieufność w stosunku do mężczyzn zaczyna łagodnieć, kiedy na jej drodze staje Marley - uroczy piesek jeszcze bardziej uroczego właściciela imieniem Scott, który w swoim życiu również dużo przeszedł, ale są to zupełnie innego rodzaju przeżycia.

„Mam coś twojego” to piękna historia miłośna, która rozpoczęła się od zbiegu okoliczności, a która opowiada o zaufaniu, otwieraniu się na nowe relacje mimo złych doświadczeń. Pozwala uwierzyć w to, że gdzieś tam we wszechświecie na każdego czeka miłość. Trzeba tylko w to wierzyć i pozwolić jej rozkwitnąć w odpowiednim momencie.